by SAKI UGURLU

31 Mayıs 2023 admin by Saki Uğurlu 1

images

Rating: 10.0/10 (1 vote cast)

Çamuka Balıkları: Bilimsel adı: Atherina hepsetus(Linnaeus 1758) Mediterranean sand smelt
Üst sınıf: Atherina hepsetus Vücut oldukça uzun, ince ve orta derecede basıktır. Ağız küçük dişlerle yukarı doğru yönlendirilmiş olup çıkıntılıdır; baş ve vücut pulludur.Alt çene ağız içinde bir üst genişlemeye sahiptir (yüksek diş kemiği).
İki ayrı sırt yüzgeci, birinci sırt yüzgecinin tüm ışınları ve ikinci sırt yüzgecinin 1-2 ön ışınları bölümlenmemiştir, geri kalan ışınlar bölümlenmiştir. Anal yüzgeç ikinci sırt yüzgecine benzer, kuyruk yüzgeci ise çatallıdır. Gövde gümüşi beyazdır, arka tarafı daha koyudur ve açık mavi yatay şerit kuyruğa kadar uzanır. Maksimum boyut 20 cm uzunluğa kadardır. Oldukça küçük olmasına rağmen etçil bir tür olarak pelajik kopepodlar ve bentik kabuklularla beslenir. Akdeniz'de Aralık'tan Mayıs'a kadar yumurtlar.
Çamuka, gümüş balığıgiller familyasından bir balık türü. Cüssesi gümüş balığından daha küçük, lezzeti de daha azdır. Bununla beraber, bazı balıkçılar çamukayı, «gümüş balığının küçüğü» diye satarlar. Fazla derin olmayan kıyıların sıcak ve ılıman bölgelerinde yaşarlar. Kumlu ya da çakıllı bölgelerde sürü halinde dolaşırlar. Etçil bir tür olarak oldukça küçük olmasına rağmen, kabuklularla yavru balıklar ve yumuşakçalarla beslenirler. Suyun oksijen değeri ile tuzluluk oranına adapte olabilen bir türdür, bu yüzden tatlı sularda yaşayabilir. Vücut oldukça uzun, ince ve orta derecede basıktır. Vücut oldukça uzun, ince ve orta derecede basıktır .Ağız çıkıntılıdır, küçük dişlerle yukarı doğru yönlendirilir; baş ve vücut pulludur. Alt çene, ağız içinde bir üst genişlemeye sahiptir. Uzunluğu 10-12, en fazla 16–18 cm kadardır. Maksimum boyut 20 cm uzunluğa kadardır. Sırtta iki sırt yüzgeci vardır birde anal yüzgeç bulunur kuyruk yüzgeci ise çatallıdır. Gövde gümüşi beyaz, arkası daha koyu, kuyruğa kadar uzanan açık mavi yatay şeritlidir. Bulundukları suların sıcaklıklarına göre Nisan ile Eylül ayları arasında ürerler. Çamukalar gümüş balıkları ile birlikte avlanır. Üreme ve başka özellikleri gümüş balıkları gibidir. Lezzetli beyaz eti nedeniyle ekonomik değeri yüksek bir balıktır. Eti çoğunlukla kızgın yağda kızartılır ve bazen karışık balık yahnisi veya çorbasının bir parçası olarak hazırlanan daha büyük örnekler bulunur. Lezzetli beyaz eti nedeniyle ekonomik değeri yüksek bir balıktır.

ÇAMUKA BALIKLARI Atherina Hepsetus (Linnaeus 1758) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LldTMnAzSFZnY1lz

DENİZ ÇIYANI - Sakallı Ateş kurdu - Hermodice carunculata (Pallas 1766) BEARDED FİREWORM
Sakallı ateş kurdu bilimsel adı, Hermodice carunculata , tropik Atlantik Okyanusu ve Akdeniz'e özgü Amphinomidae familyasına ait bir tür deniz kıl kurdudur .
Sakallı ateş kurtlarının ortalama uzunluğu genellikle 15 cm'dir , ancak 30 cm'ye kadar ulaşabilirler.
Bu ateş kurdu , uzun ve basık görünümü, çok sayıda segmenti, beyaz ipeksi tüyleri, vücudunun yan tarafında yer alan parapodları ve solungaçları ile ilk bakışta bir çıyan gibi görünür. Renkleri çok çeşitlidir ve yeşilimsi, sarımsı, kırmızımsı, grimsi ve inci gibi parlak beyaza kadar değişir. Gövde birbirinden ince beyaz bir çizgiyle ayrılmış ve kütiküllerle korunan 60 ila 150 aynı parçadan oluşur . Her segmentte bir çift parapod, hareket için bir yapı, acı veren beyaz ipeksi kıl kümeleri ve hepsi iki taraflı konumda bulunan kırmızı veya turuncu solungaçlar bulunur. Solucanın ön kısmı kıkırdak adı verilen küçük büyümelerden tanınabilir., ilk dört segmentteki solungaçlarla aynı renktedir. Ağız alt kısımdadır (ventral) ve ikinci segmentte bulunur. Baş ilk bölümde gösterilir ve gözleri ve diğer duyu organlarını içerir.
Üzerlerindeki ince ipeksi tüyler yakıcıdır. Çıplak el ile temas edilirse ciltte tahrişe ve alerjiye sebebiyet verebilir. Doymak bilmez bir avcıdır . Beslenme menüsünde yere düşen artık yemler, ölü balıklar ve organik atıklar Ölmek üzere olan, yaralı, hasta balıkları ve mercan poliplerini yiyebilir ,yani çok iyi su altı temizlikçisidir. Kendi türlerine karşı davranışı Barışçıldır.
Atlantik okyanusu anavatanıdır ,Ülkemizde güney Ege ve Akdeniz’de görülür. Sakallı ateş kurdu yavaş bir yaratıktır. Üstüne basmanız ya da dokunmanız halinde kılcal ipeksi dikenleri ile derinizde çok acı veren bir tahriş oluşturacaktır. Eldivenle dahi olsa asla dokunmayınız. Siz dokunmazsanız ya da üzerine basmazsanız size saldırmazlar. Sadece kendilerini tehlikede hissettikleri anlarda kılcal ipeksi dikenleri ile acı veren yüksek bir tahriş oluştururlar. Deniz çıyanı ilk bakışta normal bir çıyanı andırır. Ortalama uzunluk olarak 15 ile 30 cm arasında değişir. Gövdesinin sırt kısımları koyu kahverengi veya siyah olurken vücudunun kenarları kırmızı tonlara çalar. Vücudunun kenarlarında ve ayak çevrelerinde bulunan ipeksi kıllarıyla dikkat çeker. Renkleri yeşilimsi, sarımsı, kırmızımsı, grimsiden beyaza kadar değişir. Deniz çıyanları, daha çok leşlerle beslenir.
Öncelikle bilinmeyen yerlerde denize giriyorsanız mutlaka deniz ayakkabısı ile denize girmenizi öneririz. Eğer şanssız bir gününüzdeyseniz ve Deniz Çıyanına dokunduysanız mutlaka en yakın sağlık kuruluşuna başvurmalısınız. Deniz çıyanı yavaş yüzen ve saldırgan olmayan bir türdür. Deniz çıyanı kaynaklı yaralanmaların en büyük nedeni dikkatsiz, meraklı yüzücü ve dalgıçlardan kaynaklanır. Yani siz ona dokunmadıkça onun size bir zararı dokunmaz. Üzerinde taşıdığı ipeksi kıllar insan derisine girdiğinde güçlü bir nörotoksin enjekte edebilir ve temas alanı çevresinde yoğun tahriş ve ağrılı bir yanma hissi oluşturabilir. Bazı vakalarda bulantı ve baş dönmesi de görülebilir. Zehirlenmeye bağlı ağrı ve tahriş birkaç saate kadar sürer. Deniz çıyanı sokmasında yapılması gereken, temas bölgesinin yıkanıp hızlıca kurutulması ve beyaz kıl yapıların mümkün olduğunca temizlenmesidir. Bu ipeksi kıllar temizlenirken yapışkan bantlar kullanılabilir. Ağrıların dindirilmesi için de doktora başvurulmalıdır. İzopropil alkol bulabilirseniz kıllar temizlendikten sonra tahriş olan yere İzopropil alkol dökmeniz acıyı hafifletecektir.
Parapod nedir:.Bazı halkalı solucanların, vücut segmentlerinin yanlarından dışarı uzanan ve yer değiştirmeye yarayan, her segmentte bir çift olarak bulunan özel yapılar.(ayaklar)
Ventral nedir: biyolojide alt yüzey anlamına gelmektedir. Ventral kelimesinin teknik terimde ve zoolojide ise anlamı karın bölgesi anlamındadır

DENİZ ÇIYANI - Bearded Fireworm - HERMODİCE CARANCULATA(Pallas 1766) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LnluaERES1ZwSkQw

GREY TRİGGERFİSH – GRİ TETİK BALIĞI (Gmelin 1789) BALİSTES CAPRİSCUS
Domuz balığı, Çotira, Çütre adıyla da bilinir.
Atlas Okyanusu’nda ve Akdeniz’de bulunur. Erişkinleri 4 kg ağırlığa ve 50-60 cm boya ulaşabilirler. Tipik bir dip balığıdır, deniz hıyarı dahil olmak üzere dipte bulunan yumuşakçalar, kabuklular ve kafadanbacaklılarla beslenir. Çenesi çok kuvvetli ve dişleri keskindir, ayrıca diğer balıklardan farklı olarak bu balıkta 3 omurga bulunur bu yüzden eti derisi yüzüldükten sonra bu omurgalar arasından çıkartılır. Ülkemizde genellikle isminden dolayı çok rağbet görmemesine rağmen eti çok lezzetlidir. 60 m Derinliğe kadar olan kayalık, taşlık bölgelerde ve resiflerde yaşar.
Bilimsel adı Balistes capriscus'tur . Ortak adı Gri tetik balığıdır. Türün erkekleri 50 cm' yi aşan boyutlara ulaşabilmektedir . Yavrular, mavimsi dalgalı desenli çizgilerden oluşan bir ağ ile sarımsı kahverengidir . Büyümeyle birlikte bu çizgiler birbirine bağlanır ve daha belirgin hale gelir ve neredeyse tamamen mavi bir balık izlenimi verir.
Tetik Balığı kıyı sularını, sığ lagünleri ve denize doğru 30-50 m derinlikteki resifleri tercih eder. Kabuklu deniz hayvanlarını, küçük kabukluları ve dipten beslenen diğer omurgasızları , yumuşakçaları, deniz kestanelerini ve diğer derisi dikenli hayvanları yerler.
Saldırganlığıyla bilinen bu balığı kızdırırken iki kez düşünmelisiniz! En iyisi fotoğraflarınızı çekin ve parmaklarınızı kendinize saklayın. Sık sık ısırırlar . Yumurtalarını deniz dibinde açılan küçük oyuklara bırakırlar.
Gri tetik balığı ( Balistes capriscus ) veya gri tetik balığı , tetik balığı ailesindeki ışın yüzgeçli bir balık türüdür . Tür, Batı Atlantik'in Nova Scotia'dan Arjantin'e kadar olan sığ bölgelerine ve ayrıca doğu Atlantik'e, Akdeniz'e ve Afrika'nın batı kıyısındaki Angola açıklarına özgüdür .
60 cm'ye kadar büyüyebilen orta büyüklükte bir balıktır, ancak daha yaygın olan uzunluk 44 cm'dir . Burun ucundaki küçük gaga benzeri ağzın etli dudakları vardır. Gözler başın üst kısmına yakın bir yerde, çok geride yerleştirilmiştir. Gövde yanlardan sıkıştırılmış ve sert, kösele gibi bir cilde sahip derin gövdelidir. Ön sırt yüzgecinde üç diken bulunur; bunlardan ilki çok güçlüdür ve diğer ikisinden çok daha uzundur. İkinci sırt yüzgecinin 26 ila 29 yumuşak ışını vardır ve hemen altındaki, diken olmayan ve 23 ila 26 yumuşak ışın içeren anal yüzgeçle hemen hemen aynı boyut ve şekildedir. Göğüs yüzgeçleri küçük ve yuvarlaktır. Kuyruk yüzgecinin dış ışınları daha büyük bireylerde uzar. Baştaki ve vücudun ön yarısındaki pullar büyük, arka yarısındaki pullar ise daha küçük ve pürüzsüzdür.
Bu balık ağırlıklı olarak soluk gri, yeşilimsi gri veya sarımsı kahverengidir. Vücudun üç belirsiz geniş koyu çubuğu vardır ve çene üzerinde soluk bir çizgi vardır. Göz yörüngesinin üst kısmı mavi olup sırt yüzgeçleri ve vücudun üst kısımlarında küçük mavi noktalar ve çizgiler, bazen de vücudun alt kısımlarında beyaz noktalar ve düzensiz çizgiler bulunur. Hem ikinci sırt yüzgeci hem de anal yüzgeç biraz mermerimsi bir görünüm sunar. Hayvan yaşlandıkça vücut rengi biraz solar, yavrular daha renklidir.
Gri tetik balığındaki hareket, sırt yüzgeçlerinin dalgalanmalar aracılığıyla sağlanır.
Erkeklerde kömür grisi bir renk gelişir ve su sıcaklığının yaklaşık 21 °C'ye ulaştığı yaz aylarında başlayan üreme mevsimi sırasında oldukça bölgeseldir . Erkekler kumlu deniz tabanından açtıkları oyuklarla bir düzine kadar yuva hazırlıyorlar ve daha sonra bölgede devriye gezerek istenmeyen balıkları uzaklaştırıyorlar. Dişiler yuva alanlarını inceleyerek etrafta dolaşıyor. Dişi yumurtlamaya hazır olduğunda, hem erkek hem de dişi bir yuvaya girer ve birbirlerinin etrafında sıkı bir şekilde dönerler, bu sırada dişi çok sayıda minik yumurta bırakır ve erkek onları döller. Dişi yuvada kalır, yumurtaları korur, onları üfler ve havalandırır. Erkek, dişilerin yumurtalarını koruduğu başka yuvaların da bulunabileceği bölgesini korur. Erkek bu şekilde harem davranışı sergiler. Larvalar yaklaşık elli saat sonra yumurtadan çıkarlar. Balık larvaları su yüzeyine doğru göç eder ve sığlıkta bulunan yosunların bir parçası haline gelirler . Orada algler , midyeler , hidroidler ve çok zincirli solucanlarla beslenirler . Sonbaharda yaklaşık 15 cm'ye ulaştıklarında yavru balıklar sığ yosunluk bölgeyi terk eder ve deniz yatağına yerleşir.

Gri Tetik Balıkları - GREY TRİGGERFİSH Balistes Capriscus (Gmelin 1789) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LlFQeGJvM0hDVVdr

SAKARYA GEMİSİ (Batık) 1889-1943 Buharlı ve yelkenli 2612 grostonluk yolcu ve yük gemisi.
Boyutlar 98,5 x 12,3 x 6,7 m çelik malzemeden üretilmiş. Motor : 1 x 3 silindir üçlü genleşmeli buhar motoru, İki direkli, tek şaft, 1 vida, 2 çift kazan , 8 oluklu fırın güç olup, 293 beygir gücü hıza sahipti . 11.5 deniz mili yapmaktaydı.
Kalkan açıklarında sığ bir topukta karaya oturdu ve ikiye bölünerek battı 19 Mayıs 1943
SAKARYA GEMİSİ'nin önceki sahipleri,isimleri:
MONTEVIDEO (II)adıyla, Blohm & Voss tarafından Hamburg-Sud Amerika Linie için inşa edilen bir yolcu gemisiydi. MONTEVIDEO'nun 16 kamarası ve 112 iki katlı konaklama yeri vardı.
1898'de Woermann'a satıldı ve HELENE WOERMANN adıyla yeniden adlandırıldı.
1907'de HELENE WOERMANN, Hapag'a satıldı ve LOME adıyla göreve yeniden başladı.
1914'te LOME, bir blok gemisi olarak Douala(Kamerun)da batırıldı.
1915'te LOME, İngilizler tarafından yüzdürüldü ve AFRICSHORE adını aldı.
1923'te AFRICSHORE Türk sahiplerine (Sadıkoğlu Aslan ve Mahdumu , İstanbul) satıldı ve SAKARYA adını aldı. 20 sene Sadıkoğlu Aslan ve Mahdumu adına çalışan bu gemi,
19 Mayıs 1943'te Kalkan açıklarındaki sığlıkta karaya oturdu ve ikiye bölünerek battı. Geminin baş kısmı 70 metre derinlikte kıç kısmı ise 35 metre derinlikte bulunmaktadır.
1994 senesinde ,bölgenin dalış merkezlerinden olan Barakuda Diving Club sahibi dalış eğitmeni FATİH TUNALI tarafından batığın üstünde bulunan çan'da yazılı (DUCHESS OF YORK) adıyla da anılmaktadır.
Bu batığın ilk su altı filmleri tarafımca çekilmiş olup, 1995 senesinde, KALKAN SAKARYA BATIĞI adlı filmim ODTÜ SU ALTI TOPLULUĞU 8.Ulusal su altı fotoğrafları ve filmleri yarışması'95 yarışmasında ödül almıştı.
II.Dünya Harbi’nin en şiddetli yıllarıydı Sakarya vapuru Fethiye’den krom yüklü olarak İskenderun’a gidecekti, sığ bir topuğuna oturarak ikiye bölündü.
Sakarya son seferine Fethiye’de krom yükleyerek başlamıştı. II. Dünya Harbi’nin tarafsız Türkiye’sinin içinde bulunduğu tehditler nedeniyle, İskenderun’a krom taşıyan diğer Türk ticaret gemileri gibi, Genel Kurmay vasıtasıyla kendisine verilen olası en yakın kara sularından seyredecek şekilde rotayı takip ederken, Kalkan önlerinde sığ bir topuğa oturarak ikiye bölündü ve battı. Batmasaydı İskenderun’a ulaşacak, krom yükünü tahliye edecek, bir başka krom seferi için yeniden Fethiye’ye sefer yapan diğer Türk ticaret gemileri gibi seferlerine devam edecekti , bu onun son seferi oldu.
Antalya/Kalkan - TÜRKİYE

SAKARYA Yolcu ve Yük Gemisi 1889-1943 (Batık) DUCHESS OF YORK by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Li1uQzdTckdLQ2hN

ANZAC LANDING BOAT (Anzak çıkartma botu)
1915 Birinci Dünya savaşında savaş gemilerinden sahile asker ve malzeme taşıyan, sahildeki yaralıları gemilere geri götüren Anzak çıkartma botu.
Arıburnu açıklarında 28 metre derinliktedir. 17.4 metre boyunda ve 6.25 metre enindedir. Gövdesi çelikten imal edilmiştir. Yükseltilmiş küpeştelere sahiptir. Ahşap güvertesi tamamen çürümüştür. 7 Aralık 1915'te İngiliz'ler Arıburnu ve Suvla Körfez'ini kesin olarak boşaltma kararı aldıklarında, pek çok savaş donanımını geride bıraktıkları ve bu tip onlarca çıkartma botunu da batırdıkları bilinmektedir.
Anzac ne anlama gelir?
Avustralya ve Yeni Zelanda Kolordusu İngiltere'nin öncülüğünde kurulan çok uluslu gücün parçasıydı. Avustralya ve Yeni Zelanda Kolordusu
(İngilizce: Australian and New Zealand Army Corps, kısaca ANZAC)
I. Dünya Savaşı sırasında Britanya İmparatorluğu'nun ordusunda savaşan, Avustralyalı ve Yeni Zelandalı askerlerden oluşan kolordudur. Bu kolordunun askerlerine Anzaklar denir.
Türk savunması 18 Mart 1915'te itilaf devletlerinin donanmasını püskürttü. Müttefik Devletler Donanması’nın 18 Mart 1915’de Çanakkale Boğazı’na karşı giriştiği birleşik deniz harekatının başarısızlıkla sonuçlanmasından sonra, General Hamilton, Lord Kitchener’e, donanmanın desteğinde yapılacak ortak bir kara harekatı olmadan, güçlü Türk savunmasının kırılıp, Boğaz’ın donanmayla geçilmesinin olanaksız olduğunu bildirir.
Bundan bir ay sonra, 25 Nisan 1915'te Gelibolu Yarımadası kıyılarına İngiliz, Avustralya, Yeni Zelanda ve Fransız güçleri çıkarma yaptı. Çarpışmalar yıl sonuna dek sürdü. Taraflar ağır kayıplar verdi.
25 Nisan 1915 tarihinde Avustralya 1. Tümen Sinyal Bölüğünün askerleri Gelibolu yarımadası Anzak Koyu'na çıkmak üzere kara çıkarmasını başlatmak üzere Anzak çıkartma botlarında konuşlanıp harekete geçtiler. Böylece savaş gemilerinden sahile karaya asker ve malzeme taşıma Anzak çıkartma botları vasıtasıyla başlamış oldu.

1915 Çanakkale ANZAC Çıkartma Botu - Landing Boat by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LllMbkh4S1NoRmRZ

Benekli İSKORPİT - Scorpaena notata (Rafinesque 1810)
Küçük kırmızı akrep balığı – Small red scorpionfish İskorpit, Scorpaenidae familyasından bir balık türü.
Küçük kırmızı akrep balığı ( Scorpaena notata ), subtropikal deniz sularında yaygın olarak görülen zehirli bir Akrep balığıdır .
Küçük kırmızı akrep balığı ilk kez 1810'da Fransız bilge Constantine Samuel Rafinesque tarafından Sicilya olarak verilen tip konumuyla resmen tanımlandı . Özel adı notata, sırt yüzgeç inin dikenli kısmındaki büyük siyah noktaya bir gönderme olan "işaretli" anlamına gelir. Dikenleri zehirlidir ve en etkili zehirdir.Deride kızarıklık ve şişlik meyana gelir. Bu zehre maruz kalan dokuyu dayanabileceğiniz kadar sıcak bir su ile yıkamalı ve ilk yardım olarak amaonyak kullanmalısınız.
Küçük kırmızı akrep balığının maksimum uzunluğu yaklaşık 20 cm'dir , ancak daha normal bir yetişkinin uzunluğu yaklaşık 15 cm'dir . 8 yıl gibi uzun ömre sahiptir Başı geniş, kısa bir burnu ve yukarı doğru açılı ağzı vardır. Gözün hemen üzerinde kısa bir dokunaç ve başı süsleyen çeşitli başka kısa dokunaçlar, dikenler ve deri parçaları vardır. Sırt yüzgecinde on iki diken ve dokuz yumuşak ışın bulunurken, anal yüzgeçte iki diken ve altı yumuşak ışın bulunur. Göğüs yüzgeçleri büyük ve ovaldir ve on yedi ila on dokuz ışına sahiptir. Vücutta yaklaşık kırk dört dikey sıra pul vardır ancak baş, göğüs ve göğüs yüzgeçlerinin tabanı çıplaktır. Bu balığın rengi genellikle kırmızımsı kahverengidir ve altıncı ve onuncu sırt dikenleri arasında büyük, yarım daire şeklinde pigmentli bir nokta(BENEK) vardır. Yüzgeçler kahverengi lekelidir ve kuyruk yüzgeci dikensizdir.
Küçük kırmızı akrep balığının anavatanı subtropikal doğu Atlantik Okyanusu, Akdeniz ve Karadeniz'dir . Menzili güneye doğru Biscay Körfezi'nden Madeira'ya , Azor Adaları'na , Kanarya Adaları'na ve Afrika'nın kuzeybatı kıyılarına, Senegal'e kadar uzanır . Akdeniz'in her yerinde bulunur ancak Adriyatik Denizi'nde nadirdir . Karadeniz'de Scorpaena notata afimbria alt türü bulunmaktadır . Genellikle kıyıda yaşayan bir türdür ancak aynı zamanda yaklaşık 700 m. derinliğe kadar daha derin sularda da görülür.
Küçük kırmızı akrep balığı bentik bir türdür ve genellikle kayaların üzerinde dinlenirken bulunur ve taş taklidi yapar, Genellikle yalnız yaşar ve küçük balıklar, kabuklular ve dipte yaşayan diğer omurgasızlarla beslenir . Üremesi hakkında çok az şey biliniyor ancak muhtemelen Mayıs ayında ortaya çıkıyor. Eti lezzetlidir

Benekli İSKORPİT - Red Scorpionfish - Scorpaena notata (Rafineque 1810) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjBwdFdxeHhWWFQ0

TÜPLÜ KURT – Mediterranean fanworm –Akdeniz fan kurdu
İlk belirleyen ve kabul edilen adı: Sabella spallanzanii (Gmelin 1791)
Eşanlamlısı olarak: Spirographis spallanzanii (Viviani, 1805)- Corallina tubularia-melitensis Ellis, 1755-Sabella penicillus Linnaeus 1767-Serpula penicillus Linnaeus, 1758-Tubularia spallanzanii Gmelin, 1791- de kullanılır. Türün adı 18. yüzyıl biyoloğu ” Lazzaro Spallanzanii ” nin anısına verilmiştir.
Bu türün adı, Spirographis spallanzanii Viviani, 1805'e atfedilmesine rağmen ,türün adının eşanlamlılığı ve türün adının ilk kez Gmelin tarafından 1791'de Tubularia'da kullanılması, Viviani'nin niyetinin, Gmelin türüne dayalı yeni bir cinsi tanımlamak olduğunu ortaya çıkardı.
Sabella spallanzanii, Sabellidae familyasındaki deniz poliket solucanlarının spiral bir türüdür . Yaygın isimler arasında Akdeniz yelpaze kurdu , Tüy silgi kurdu , Avrupa yelpaze kurdu ve Kalem kurdu yer alır . Kuzeydoğu Atlantik Okyanusu ve Akdeniz'deki sığ sulara bulunur. Dünyanın çeşitli bölgelerine yayılmış ve küresel İstilacı türler veri tabanına dahil edilmiştir.
Tüplü kurtların boyutları 9 cm’den 40 cm'ye kadar büyür ve genellikle kayalık derin sularda daha büyüktür, ancak kumlu ve yumuşak zeminlerde de bulunur. Tüplü kurtun salgıladığı sertleşmiş mukustan oluşan sert kumlu tüpleri kumdan dışarı çıkar ve tüpün içine geri çekilebilen iki katmanlı beslenme dokunaçlarından oluşan bir taçları vardır. Katmanlardan biri belirgin bir spiral oluşturur. Dokunaçların rengi değişkendir ancak genellikle turuncu, mor ve beyaz şeritlidir veya tek tip soluk gri olabilirler. Tabanlarına yakın kısımda oldukça kırışmış olabilen tüplerin üzerine çeşitli epifitik organizmalar yerleşir ve büyür, tehlike anında içine çekildiği bir tüpe sahiptir. Baş bölgesinde, işlevi yiyecek parçacıklarını yakalamak olan, kirpikler ve mukoza bezleriyle kaplı iplik benzeri solungaçlarla donatılmıştır. Bunlar sarı-kahverengi, koyu kahverengi ve beyaz arasında değişen bir renge sahiptir.
Tüplü kurtların kuzeydoğu Atlantik Okyanusu, Kuzey Denizi ve Akdeniz'e özgüdür. Tüplü kurt çeşitleri Birleşik Krallık ve İrlanda'dan Fransa, İspanya ve Portekiz üzerinden İtalya, Yunanistan ve Türkiye'ye kadar uzanmaktadır. Aynı zamanda Güney Amerika'dan ve Güney Afrika Namaqualand kıyılarından Port Elizabeth'e kadar bilinmektedir .
İlk olarak 1965'te Batı Avustralya'da ortaya çıktı ve o zamandan beri güney Avustralya'nın diğer bölgelerine yayıldı ve ilk kez 1996'da Yeni Güney Galler'de görüldü. Avustralya'da istilacı bir tür olarak kabul ediliyor.
İlk olarak 2010 yılında Yeni Zelanda'da ortaya çıkmıştır ve zararlı olarak kabul edilmektedir.
30 m'ye kadar derinliklerde güçlü akıntıların ve az dalga hareketinin olmadığı, besin açısından zengin sularda, korunaklı yerlerde bulunur. Yumuşak çökeltiler üzerinde yetişir veya kayalara, yumuşakça kabuklarına, iskelelere, dubalara veya diğer katı yüzeylere tutunur. Demirli teknelerin gövdelerinde büyüyebilir .
Tüplü kurtlar bir filtre gibi bakteriler , zooplankton , fitoplankton ve asılı organik madde parçacıklarıyla beslenir . Bireysel solucanlar ya erkek ya da dişidir ve gametleri denize serbest bırakırlar. Büyük bir dişi üreme mevsimi boyunca 50.000'den fazla yumurta üretebilir. Larvalar planktoniktir ve yaklaşık iki hafta sonra deniz tabanına yerleşirler, yaklaşık on gün sonra metamorfoz meydana gelir.
Tüplü kurdu, larvaları kolayca yeni yerlere dağılabilen oldukça başarılı bir organizmadır. İstilacı bir tür ve filtre besleyici olarak, yiyecek için yerli türlerle ve çiftlikte yetiştirilen istiridye ve midyelerle rekabet eder. Bir bölgedeki varlığı su akışını ve çökelmeyi değiştirebilir. Deniz çayırlarında büyüyebilir ve yaprak bıçaklarını ağırlaştırabilir. Tortudaki cumacean , harpacticoid kopepod ve ostracod popülasyonunda bir azalma ve tüplerde amfipod , midye ve diğer tüplü kurt türlerinde artış olabilir .
Tüplü kurtlar, bakterileri biyolojik olarak biriktirebilir ve denizdeki bakteri ortamı üzerinde derin bir etkiye sahiptir. Mikroplar tüplü kurdun içinde birikir ve dokularında çevredeki suya göre çok daha yüksek konsantrasyonlarda bulunur ve bu da tüplü kurdun bir biyo indikatör olarak kullanılabileceği anlamına gelir . Vibrio spp'yi filtrelemede etkilidir . Balık ve kabuklu deniz hayvanları için patojen olan ve insanlarda gıda kaynaklı hastalıklara neden olabilen bakteriler. Ayrıca kanalizasyon çıkışlarının yakınındaki kirli suyun iyileştirilmesi için de potansiyel olarak kullanılabilir .

TÜPLÜ KURT - Mediterranean fanform - Sabella Spallanzanii (Gmelin 1791) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LlZxdTZHcUY0U2dN

SOKAR BALIĞI – DUSKY SPİNEFOOT - Gölgeli dikenayak Siganus Luridus (Rüppell 1829) Tavşan balığı ,Çarpan , Çırpan adıyla da bilinir.İlk kez 1829'da Alman zoolog ve botanikçi Eduard Rüppell (1794-1884) tarafından tanımlandı.
Sokarlar, esmer (Siganus luridus) ve beyaz (Siganus rivulatus) sokar diye de bilinir. Beyaz ve esmer renkleri, sokarların gri-yeşilden açık kahverengi-sarıya varan sırtlarındaki desenlerini tarif eder: Sokar adı ise potansiyel avcılardan korunmak için zehirli dikenlerden oluşan arka yüzgeçlerinden gelir. Kızıldeniz ve Doğu Afrika'dan batı Hint Okyanusu'ndaki adalara. Süveyş Kanalı üzerinden Akdeniz'e göç eden Subtropikal bir balık türü Kızıldeniz balığı olan bu balık Süveyş kanalı göçüyle Akdeniz’e yayılır. Akdeniz bölgesinde bulunan bir balıktır. Siganidae familyasına ait bir Tavşan balığı olan sokar balığı, denizlerde sahil kesiminde yaşam sürer. Boyları yaklaşık 20 cm kadardır. Ancak 30 cm boyda olanları da görülmüştür. Yüzgeç dikenleri zehir içerir. Yemeklik bir balık olarak kabul edilir. Akdeniz ve Ege'de bulunur. Tüketim Boyları: 20 - 25 cm’dir. Süveyş Kanalı üzerinden giriş yaparak uzunca bir yolculuk yapar. Kendisi bir kaya balığı türü olan Sokar balığı, Antalya'da Fethiye ve Kaş'ta; ayrıca Kıbrıs sularında kendisini gösterir.
Sokar balığı deniz suyu sıcaklığının 24 ila 29 °C arasında olduğu Nisan ayında ve Haziran'dan Ağustos'a kadar yumurtlar, yumurtalar ve larvalar planktoniktir. Larvalar yüzeye yakın kalarak 3 günlükten itibaren fitoplankton ve zooplanktonla beslenirler. Yetişkinler gündüzleri aktif olan, karanlık saatlerde boşluklarda saklanan otçullardır çeşitli bentik alglerle beslenir.
Bu tür, yüzgeçlerinin dikenlerinde zehir üretir. Bir türdeşin zehiri üzerine yapılan bir çalışmada Sokar balığının zehrinin taş balığı zehrine benzer olduğu görülmüştür . Vücudunun etrafındaki bir dizi zehirli dikenle potansiyel bir tehdit algıladığında dikiliyor. Sokar balığının tüm vücudu dikenlerle kaplıdır. İlk sırt yüzgecinde 13 adet, anüs yüzgecinde 3 adet, karın yüzgecinde de 1 adet diken bulunur. Bunlar oldukça zehirlidir. Gövdesi koni biçiminde olan balığın kafası oldukça iridir ve eğri bir yapısı vardır. Baş kısmı da dikenlerle kaplıdır. Sokar balığı denizlerde diplerde yaşam sürer. Gözleri yukarıda kafasının üzerine yerleşmiştir. Ağzı oldukça geniştir ve kenarları aşağıya doğru eğimlidir. Alt çene kısmı üst çenesine göre dışa doğru çıkık durumdadır. Alt ve üst çenesinde kesici dişleri yoktur.
SPİNEFOOT Sokar balığının derisi oldukça serttir. Üzerin koyu kahverengi renkte, yan kısımları alacalı kahverengi, kırmızı tonlarında, karın kısmı beyaz, turuncu renkte olur. Balığın pulları derisine yapışık vaziyettedir. Bulunduğu ortama göre renk değiştirebilir. Sokar balığı genellikle deniz kurtları, küçük balıklar ve yavrularla beslenirler. Üreme dönemleri yaz aylarıdır. Dişi sokar balığı bu dönemde 3000 kadar yumurta döker. Bunları genellikle kuytu yerlere döktüğünden, yavruların yaşama olasılığı yüksek olur.
Eğer bu balığın dikenleri oltaya ya da ağa takılırsa, oldukça dikkatli bir şekilde çıkarılmalıdır. Çok kolay ölen bir balık olmadığından hareketsiz durmasına aldanmamak gerekir. Çünkü bir anda harekete geçerek dikenleriyle çarpabilir. Eğer dikenlerinden birine maruz kalınırsa, hemen batan yere amonyak sürülmelidir. Bölgede çok kısa süre içinde şişme olur, ağrıyla birlikte his kaybı meydana gelir.
Sokar balığı, kurulan balık tuzakları , ağları ve sahil gırgırları kullanılarak yakalanır ve av, taze balık olarak satılır. Akdeniz'de balıkçılık için önemli bir tür haline gelmiştir. Aynı zamanda sokar balığının eti de oldukça lezzetli ve beyaz renklidir.
Yemekte daha çok kızartması tercih edilir. Kızartılan Sokar balıkları sarımsak, limon ve unla yapılan sosla tavada tekrar hafiften pişirilirse harika olur.

SOKAR BALIKLARI - Dusky Spinefoot - Siganus Luridus (Rüppell 1829) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjdONk5GYVZ5cXBR

( ZOANTHARİA )
SARI KÜME ANEMONU - Parazoanthus axinellae (Schmidt, 1862)
ZOANTHİD CORAL - Sarı kabuklu anemon
Denizde çiçeğe benzeyen pek çok hayvan türü bulunur ve bunların grupları geniş alanları kaplayarak, tıpkı günümüz Akdeniz'deki anemonları gibi, özgün su altı bahçeleri oluşturur. Bu yüzden onlara "çiçek hayvanları" deniyor ama çiçek değiller, sapsız hayvanlar, yani hareket edemiyorlar zemine sabit olarak yaşıyorlar. Bu hayvanlar çeşitli farklı koloniler ve çok sayıda farklı renklerde yada bireysel polipler olarak da bulunabilirler . "Zoanthid" terimi, Zoantharia takımındaki tüm hayvanları ifade eder. Zoanthidler, yapılarını oluşturmaya yardımcı olmak için dokularına kum ve diğer küçük malzeme parçalarını dahil etme özellikleriyle diğer koloni ve yumuşak mercanlardan ayırt edilebilirler.
Hayvanların yiyecek aramak için hareket edebilmesi gereken kara veya hava ortamının aksine, denizde su onlara ihtiyaç duydukları her şeyi getirir. Ağızlarını çevreleyen ve onlara tipik papatya görünümünü veren dokunaçları, kendilerini beslemek için kullandıkları algleri, plankton ve partikülleri yakalayarak bazen de fotosentezle beslenirler. Fotosentez beslenmelerine yardımcı olsa da planktonları ve partikülleri aktif olarak yakalayamayan türler tek başına fotosentez yoluyla yaşayamaz. Zoanthidea, vücutlarında mikroskobik, tek hücreli algleri barındırır. Algler güneş ışığından besin üretmek için fotosenteze tabi tutulur. Üretilen yiyecek, konakçıyla paylaşılır ve bunun karşılığında alglere barınak ve mineraller sağlanır ve simbiyotik bir yaşam sürdürülür.
Yaygın olarak sarı küme anemonu olarak bilinen Parazoanthus axinellae Avrupa'nın güney Atlantik kıyılarında ve Akdeniz'de bulunan bir zoanthid mercanıdır . Zoanthidler, farklı bir iç anatomiye sahip olmaları ve bireysel hayvanların (poliplerin) koenkim adı verilen ortak bir doku ile bağlandığı gerçek koloniler oluşturmaları nedeniyle gerçek deniz anemonlarından farklıdır.
Türün rengi sarı veya turuncudur ve her polipin iki halka halinde dizilmiş yirmi dört ila otuz altı dokunaçları vardır. Poliplerin çapı 5 mm. ve yüksekliği 20 mm.dir . Küçük koloniler halinde sürekli bir doku tabakası olan koenkim ile birbirine bağlanırlar . Bu türde bazen her koloninin tabanında kalın sarı süngerimsi doku kütleleri bulunur.
Parazoanthus axinellae, ılıman doğu Atlantik Okyanusu ve Akdeniz'de bulunur. Kayalık yüzeylerde 23 ila 45 metre arasındaki derinliklerde görülmektedir.
Akdeniz'de Parazoanthus axinellae sıklıkla yumuşak mercan Alcyonium acaule ile birlikte yoğun kümelenmeler oluşturur . Bu biyolojik çeşitliliğe sahip habitatlardaki diğer organizmalar arasında süngerler, cnidarians, bryozoanlar ve gömlekliler gibi süspansiyonla beslenenler yer alır ve kaya, mercan algleriyle kaplanmıştır.
Parazoanthus axinellae kolonileri bazen birbirine yakın fakat ayrı iki koloni oluşturacak şekilde bölünür ve birbirine yakın büyüyen koloniler ara sıra birleşir.

SARI KÜME ANEMONU - Zoanthid Coral - Parazoanthus Axinellae (Schmidt 1862) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Lm1xMmZXeEpmWUJr

TOMBİK - GOBENE BALIKLARI - Auxis rochei (Risso, 1810) – Bullet Tuna
Hızlı bir avlanma yetisine sahip olan bu balıklar Mermi veya Kurşun ton balığı olarak ta adlandırılır.
Mermi ton balığı , Auxis rochei , Scombridae familyasından bir ton balığı türüdür ve Akdeniz de dahil olmak üzere tropik okyanuslarda, 50 m. derinliğe kadar açık yüzey sularında küresel olarak bulunur. Maksimum uzunluğu 50 cm’dir .
Bazen kurşun uskumru olarak da adlandırılan mermi (kurşun) ton balığı, nispeten küçük ve ince bir ton balığıdır. Anal ve pektoral yüzgeçler gibi nispeten küçük olan ikinci sırt yüzgecinden geniş bir şekilde ayrılmış üçgen bir birinci sırt yüzgeci vardır . Vücudun göğüs bölgesinin çevresinde küçük pullardan oluşan küçük bir korse vardır .
Mermi ton balıklarının arka tarafı mavi-siyahtır, arka gövdenin üst kısmında zig-zag koyu desenler vardır ve alt kısmı gümüş renklidir. Yüzgeçler koyu gridir.
Sırt yüzgeçleri arasında büyük mesafe bulunur. Bu özelliği gobene balığının kolayca tanınmasına olanak verir. Kafanın arkası ve göğüs yüzgeci etrafı, geniş ve kalın pullarla korse gibi örülmüştür. Vücudun diğer kısımları pulsuzdur. Sırtın arkası düzensiz lekeli ve çizgilidir. Göğüs ve karın yüzgeci pembe ve iç yüzeyleri siyah renklidir. Sırtı mavimsi, kafa daima siyah renklidir. Sırtında ve yanlarında üst tarafında düzensiz eğri koyu çizgiler bulunur. Maksimum 50 cm boyunda olanlarına rastlanmakla beraber genellikle 20-40 cm arasındadır.
ÜREME DÖNEMİ : Mayıs, Haziran, Temmuz
Küçük balıklar, kalamar , planktonik kabuklular ve stomatopod larvalarıyla beslenirler .
Doğurganlık, balığın büyüklüğüne göre yumurtlama başına 31.000 ila 103.000 yumurta arasında değişmektedir.
Ton balıklarının yaptığı gibi, okyanuslar içinde genellikle yumurtlama ve farklı beslenme alanları arasında göç ederler. Göçler döngüsel ve öngörülebilir olmalı ve 100 km'den fazla mesafeyi kapsamalıdır.
Genellikle sürü halinde yaşayan bir tür. Larvaları, incelenen ton balığı türleri arasında en geniş sıcaklık toleransına sahiptir; en az 21,6 ila 30,5°C arasındadır. Tombik balığı 13,6- 29 derece aralığında ve ortalama 26 derecelik sularda yaşıyor.
Atlantik, Hint ve Pasifik: Batı Akdeniz, Doğu Akdeniz, Ege ve Marmara da az miktarda bulunur.
TÜKETİM ŞEKLİ : Taze, füme, konserve ve tuzlu olarak tüketilir. Palamut gibi değerlendirilmektedir. Ancak kanlı bir balık olduğundan oldukça taze olmalı ve kanı iyice alınmış olmalıdır.
Deniz suyu sıcaklığındaki değişimin avcılık baskısı ve kirlilikle birleşmesi ekonomik olarak tüketilen bazı balıkların azalmasına ve yerlerini yeni türlere bırakmasına neden olabiliyor.
Marmara Denizi'ndeki ortalama deniz yüzey suyu sıcaklıklarında iklim değişikliğinin etkisiyle artışlar kaydediliyor. Deniz suyundaki bu değişimin avcılık baskısı ve kirlilikle birleşmesi Marmara Denizinde de palamut'un azalma riski bulunurken, buna çok benzeyen tombik balığının sayısında son dönemde artış görülüyor.
Avcılık baskısı nedeniyle zaten popülasyonu azalan palamut'un 7 ila 23,4 derece arasında sıcaklık toleransı bulunuyor ve bu balık türü ortalama 10,7 derecelik suları tercih ediyor. Buna karşın tombik balığı 13,6- 29 derece aralığında ve ortalama 26 derecelik sularda yaşıyor.

TOMBİK - GOBENE BALIKLARI - BULLET TUNA (Auxis rochei Risso 1810) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Lm9nVFgzbjRZSXBF

AKDENİZ TAŞ MERCANI – Cladocora caespitosa ( Linnaeus , 1767) Stony Coral
Yaygın olarak yastık mercanı olarak bilinen Cladocora caespitosa, Hexacorallia alt sınıfının taşlı bir mercanıdır. Bu tür, Akdeniz'deki tek gerçek mercan resifini oluşturur. . Akdeniz ekosisteminde resif oluşturma yeteneğine sahip tek endemik tür olduğu için özel bir öneme sahiptir. Ülkemizde Akdeniz, Ege, Kuzey Ege ve Marmara denizinde gözlemlenmektedir. Nesli tehlike altındaki türler listesinde yer alan mercan türüdür.
Polipler krem ve açık kestane rengindedir, yaklaşık 5 mm çapındadır ve Zooxanthella algleriyle simbiyoz halinde yastık şeklinde koloniler oluştururlar. İçinde yaşadıkları kalsiat yapılarını oluşturan kalsiyum karbonat birikintileri üretirler . Çapı 50 cm'ye ulaşan Akdeniz'in en büyük taşlı mercanıdır . Cladocora caespitosa'nın ortalama ömrü yaklaşık 30 yıldır.
Bu türün Akdeniz'e özgü olduğu kanıtlanmıştır . Sığ sulardan, birkaç metre derinlikten 60 metre derinlik arasındaki kayalık deniz yataklarında yaygındır. Bu taş mercanlar, birçok canlı grubunu kendi içinde barındırıyor yani endemik Akdeniz'e özgü bir mercan türü.
Üreme ,Koloniler tomurcuklanma yoluyla büyür , ancak türler kolonileşmeye uygun deniz yatağındaki plankton benzeri larvaların yerleşmesiyle yayılır
Cladocora caespitosa, çoğunlukla Akdeniz'deki sıcak hava dalgası gibi iklim değişikliği olaylarının neden olduğu toplu ölümlere dayanan IUCN kırmızı listesi kapsamında nesli tükenmekte olan olarak sınıflandırılmaktadır, bu mercanlar yasa dışı balıkçılık faaliyetleri, bilinçsiz avlanma ve çapa atımı nedeniyle de zarar görmektedir.

AKDENİZ TAŞ MERCANI - Stony Coral - Cladocora Caespitosa (Linnaeus 1767) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LkpmcmpwekFvLUw4

DENİZ HIYARI – Sea Cucumber - SYNAPTULA RECİPROCANS (Forsskal 1775)
İndo - Pasifik kökenli bir denizhıyarı türü olan Synaptula reciprocans (Forskål,1775), Süveyş kanalı yolu ile Akdeniz'e giriş yapmış Synaptidae familyasındaki derisi dikenlilerin bir Kızıldeniz göçmeni türüdür. Vücut rengi koyu kahverengi ve tonlarında. Silindirik vücut yapısı olan bu canlının boy uzunluğu 15-20 cm’den 50 cm’ye kadar olabilir. Bu tür hem et hem de ot ile beslenen hepçil canlılardandır . Eşeyli üremeye sahiptirler . Vücutları iki taraflı simetrik ve çok hücreli yapıya sahiptir. Ekosistem mühendisliği yapan yüzey değiştirici ve hareketli kazıcıdırlar, Akdeniz ve Egede 0-20 metre derinliğe kadar olan derinliklerde yaşarlar. Doğal ortamları denizdir, zeminde sürünerek hareket ederler. Deniz çayırları, kumluk ve yumuşak zeminli yerlerde yaşarlar. Ağız kısmındaki dokunaçlarla zeminde buldukları organik tortu ve algleri yiyerek beslenirler. Toksik tehlikesi bilinmemektedir.

Sea Cucumber - DENİZ HIYARI - Snaptula Reciprocans ( Forsskal 1775 )

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LnhISzUtZWFzeFJ3

TUNİKAT (Ampul deniz fışkırtması - fiskiyesi) Clavelina Lepadiformis
Tulumlular ya da Kuyruğu kordalılar, boyları 2–3 cm olan, kutuplardan ekvatora kadar denizlerin çeşitli derinliklerinde bulunan hayvanlardır. Yalnız larva döneminde notokorda bulunur ve kuyruk bölümündedir. Bu yüzden kuyruğu kordalılar olarak adlandırılırlar.
(Ampul deniz fışkırmasının-fıskiyesi) ortak adı olan Clavelina Lepadiformis ,
Bilimsel adı; Clavelina Lepadiformis ( Müller , 1776) Tunicata
Ampul Tunikat, Clavelina Lepadiformis , güney Norveç'ten Akdeniz ve Ege'ye kadar uzanan Avrupa'ya özgü bir türdür. Azor Adaları, Güney Afrika, Güney Kore ve ABD'nin Doğu kıyısında da görülmektedir .
Tunicat türünün alt şubesinin bir üyesi olan omurgasız bir hayvandır .
Clavelina Lepadiformis, tunikatlar ya da tulumlular olarak bilinen, zaman zaman sea squirts (deniz fıskiyesi) olarak adlandırılan grubun bir üyesidir. Küçük şişeler anlamına gelen Clavelina cinsinin bilinen 47 türünden biridir. Vücutlarının şeffaf tulum benzeri bir manto ile kaplı olmasından ötürü bu şekilde isimlendirilmişlerdir. Tulum şeklindeki gövdeleri alım ve atım sifonu denilen iki sifondan oluşur . Bu şekilde vücut içine alınan sudan dolaşım sistemi için gerekli olan nutrient (besleyici maddeler) alındıktan sonra kalan su dışarı atılır. . Suyla dolu, kese benzeri gövde yapısına ve içinden suyu alıp dışarı attıkları sifon adı verilen iki boru şeklinde açıklığa sahip deniz filtresidirler. Solunum ve beslenmeleri sırasında sifondan içeri alınan suyu filtreleyerek sifondan dışarı atarlar. . Suyu süzerek sudaki fitoplankton, mikroskobik organizmalar ve organik maddelerle beslenir .
Bir kaya gibi sert bir zemine tutunarak yaşarlar. Suyu süzerek beslenirler. Tunikat bir kaç bireyden bin bireye kadar olabilen koloniler oluşturarak yaşar. Oluşturdukları şekil dış görünüş itibariyle buket yapısındadır. 1-2 cm boyuna ulaşabilirler. Boydan boya her bir birey yaklaşık 15 mm genişliğindedir. Vücutlarının büyük bir kısmı şeffaftır. Beyaz-turuncu tonlarında bir gövde ve gövde ucunda yuvarlak sifon açıklığı olarak tabir edilen kısım kırmızımsı ya da morumsu genellikle süngerlere ya da mercanlara tutunarak büyür. Bu nedenle genellikle resifleri yaşam alanı olarak tercih ettiği söylenebilir. 35 metreye kadar olan derinliklerde dağılım gösterirler.
Ampul Tunikat, Clavelina Lepadiformis, 2 cm kadar büyüyen bir deniz fıskiyesidir. Bu şeffaf hayvan grupları tabana yuvarlak sapları ile tutunur. Yumurta ve larvaların rengi değişiktir ve atriyal boşlukta görülebilir. Akdeniz ve Ege’de yumurtalar ve embriyolar çoğunlukla sarımsı beyaz ve bazen pembedir. Bununla birlikte Kuzeybatı Avrupa'nın diğer bölgelerinde kırmızı da olabilirler. Tomurcuklanarak çoğalır ve koloniler haline gelir .
Dünya okyanuslarında çoğunlukla sığ sularda yaşayan yaklaşık 3.000 tür tunikat türü bulunmaktadır. En kalabalık grup ascidians'tır ; 200 m'den daha derinliklerde bunlardan 100'den az tür bulunur. Bazıları deniz yatağına bağlı sabit bir yaşam sürdüren yalnız hayvanlardır , ancak diğerleri sömürgecidir ve birkaçı da pelajiktir . Bazıları bir sap tarafından desteklenir, ancak çoğu doğrudan kaya, kabuk, mercan, deniz yosunu, mangrov kökü, iskele, kazık veya gemi gövdesi olabilen bir alt tabakaya bağlanır. Çeşitli katı veya yarı saydam renklerde bulunurlar ve tohumlara, üzümlere, şeftalilere, fıçılara veya şişelere benzeyebilirler.

TUNİKAT - Clavelina Lepadiformis (Müller 1776) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LkY1M1pYYU94R2tr

ŞEMSİYELİ SARI SALYANGOZ
Bilimsel adı ,TYLODİNA PERVERSA (Gmelin1791) Yellow Umbrella Tylodina
Altın sünger deniz salyangozu veya Sarı tüp sünger deniz salyangozu adıyla da bilinir. Deniz salyangozunun evrimsel değişiminde, yumuşakçanın kabuğunun kademeli olarak kaybolduğu noktaya kadar, yüksek mertebeden tüm türlerin yetişkinlerinde, Nudibranchia'da tamamen yok olduğu gözlemlenmiştir ,bununla birlikte, daha ilkel takımlar, ister hayvanın korunmak için tamamen içine çekilebileceği bir kabuk, hatta bazı durumlarda kabuğun tamamen kaybolmuş olması gibi, geniş bir kabuk çeşitliliği sergileyen üyelere sahiptir. Bununla birlikte şemsiyeli sarı salyangoz( Umbraculoidea) takımı çok az sayıda tür içerir, yalnızca sırt kısmında karakteristik bir dış deniz salyangozu benzeri kabuk taşıyan üyelere sahiptir, yani sahte deniz salyangozu türüdür.
Tylodinidae ailesinden bir deniz opisthobranch gastropod yumuşakçasıdır . Bu opistthus, kalsiyum karbonattan ziyade esas olarak proteinden oluşan deniz salyangozu benzeri tüm sırtını kaplayan bir kabuğa sahiptir. Bu kabuk çok kireçli değildir ve genellikle pul pul organik bir örtü ile kaplıdır.Kabuğun üzerinde kahverengimsi radyal oluklar ve eş merkezli büyüme olukları vardır.Bu oluklar tepe noktasına ulaşmaz. Başta bir çift uzun boynuz bulunur . 1791 yılında Gmelin tarafından tanımlanmıştır .
Bu tür Akdeniz ,Ege ve Avrupa Atlantik'in bazı bölgelerinde bulunur.
Genellikle uzunluğu 40 mm 'yi geçmeyen koyu sarı renkli opisthobranch. uzunluğunda. Kabuk koniktir ve tepesi hafifçe arkaya doğru eğimlidir. Üzerinde yaşadığı sarı tüp sünger Aplysina aerophoba ile beslenir ve aynı renk oldukları için fark edilmez.
Süngerler ve siyanobakterilerle beslenir. Bir heterodal yumuşakça olan Tylodina perversa sarı rengini uranidin'den alır. Uranidin , sünger gövdesinde süngerlere sarıdan turuncuya bir renk veren bir pigmenttir .( Sarı safran rengi). Yumuşakça, bu pigmenti üzerinde yaşadığı ve beslendiği sarı tüp süngerlerden( Aplysina aerophoba'dan) alır. Her iki hayvan da aynı renge sahip olduğundan, fark edilmez.
İnce ve düz kahverengi bir kabuğa sahiptir. Arkadan bakıldığında hayvanın kabuğunun altında ve vücudunun sağ arka kısmında bulunan aynı canlı sarı renkte tüy şeklinde bir solungaç (solunum organı) vardır. Tam olarak opisthobranchio, arka kısımdaki solungaç anlamına gelir. Özellikle çok sığ derinliklerde bulunan sarı tüp süngerlerinin üzerinde(Aplysina aerophoba ( Verongia ) oldukça yaygın bir tür. Ayrıca kırmızı alglerde. 5-10 metre derinlikte yaşamaktadır. Saklandığı yer kendi besinidir,
Süngerin en yüksek konsantrasyonda siyanofisin (yeşil alg) bulunduğu alanlarda beslenir. Suya sperm ve yumurta salgılayan hermafrodit (aynı bireyde iki cinsiyet)vardır.

ŞEMSİYELİ SARI SALYANGOZ - Tylodina Perversa (Gmelin 1791) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjFaMjdDa3dIcUtR

Denizkulağı - ABALONE - Haliotis tuberculata ( Linnaeus 1758 )

Denizkulağı, bir deniz yumuşakçası. Kabuk, kulak şeklinde yassı ve az spirallidir. İç yüzeyi sedef tabakası ile örtülmüştür. Kabuk ağzı çok büyüktür. Sol tarafında ise bir sıra halinde dizilmiş delikler bulunur.
Bilimsel adı: Haliotis Üst sınıf: Haliotididae
Denizkulağı ailesi olan Haliotidae familyasından bir deniz karından bacaklı (Gastropoda) yumuşakçası olan bir deniz salyangozu türüdür.
4-7 cm uzunluğunda, kabuk bir deniz salyangozunu andırıyor, düz yarı küresel oval, özellikle alttan bakıldığında bir kulağı andırıyor. Kabuğun üst kenarında 5-10 adet küçük delik vardır. Hayvanın ince dokunaçlarla çevrili büyük, etli bir ayağı vardır ve bir kapakçığı yoktur. Kısa saplarda büyük gözleri ve bir çift uzun dokunaçları vardır. Kabuğun içi parlak ve inci gibidir, dış yüzeyi kekamoz kabuklanmalarla iyi kamufle olmasını sağlar ve dalıcılar tarafından seçilmesi zorlaşır. Küçük olanlar , kayaların ve molozların altında görülür. Ilıman iklimde yaşayan türler, tropikal türlerden çok daha fazla büyür ve kabukları için hasat edilir, deniz kabuklarından yapılan hediyelik eşyalarda kullanılır. Asya'da eti tüketilir. Hayvanın gıda ticaretindeki ekonomik değeri nedeniyle, daha küçük tropikal türler bile aşırı toplama tehdidi altındadır. Deniz kulağının genel olarak sayıca azaldığını ve tüm dünyada korunması gerektiğine ihtiyaç olduğunu gösteriyor.
Deniz kulağı kabukları alçak, açık, sarmal bir yapıya sahiptir ve kabuğun dış kenarına yakın bir sıra halinde birkaç açık solunum gözeneklerine sahiptir. Kabuğun kalın iç tabakası , birçok deniz kulağı türünde oldukça yanardöner olan ve bir dizi güçlü, değişken renge neden olan sedeften oluşur. Kabuğun dışı çizgili ve donuktur. Kabuğun rengi, türden türe çok değişkendir ve bu, hayvanın diyetini yansıtabilir. Kabuğun içini kaplayan yanardöner sedefin rengi gümüşi beyazdan pembeye, kırmızıya ve yeşil-kırmızıya, koyu maviye, yeşilden mora kadar değişir.
Deniz kulağının kabuğu dış bükeydir , yuvarlaktan oval şekle kadardır ve oldukça kemerli veya çok düzleştirilmiş olabilir. Türlerin çoğunun kabuğu kulak şeklindedir, Vücut sarmalı olarak bilinen son sarmal, auriform'dur , yani kabuğun bir kulağa benzediği anlamına gelir ve "kulak kabuğu" ortak adının ortaya çıkmasına neden olur.
Kabuktaki bir manto yarığı, kabukta, cinsin özelliği olan (tremata olarak bilinen) deliklerin sıralandığı bir oluğu etkiler. Bu delikler, solungaçlardan suyu tahliye etmek ve sperm ve yumurtaları su sütununa bırakmak için solunum delikleridir. Kabuk büyüdükçe oluşan 8 ile 38 delikten oluşan bu seri, ön kenar boşluğuna yakındır. Sadece küçük bir sayı genellikle açıktır. Kabuk büyüdükçe ve yeni delikler oluştukça eski delikler kademeli olarak kapatılır. Bu nedenle, delik (tremata) sayısı türler için karakteristik değildir. Her türün anatomik yapısında 4 ile10 arasında bir dizi açık deliği vardır. Bu sayı sabit değildir ve bir tür içinde ve popülasyonlar arasında değişebilir. Kabuğun açıklığı çok geniş ve sedeflidir .
Hayvan saçaklı baş lobları gösterir. Yan loblar da yivli ve yuvarlaktır . Yuvarlak ayak Radula çok büyüktür. Radula küçük medyan dişlere sahiptir. İlk dördü çok büyük olan dişli kancalı yaklaşık 70 ayak mevcuttur . Yumuşak gövde, kıkırdak yapılı kasın etrafına sarılır ve kabuğun iç duvarının ortasındadır. Solungaçlar simetriktir ve her ikisi de iyi gelişmiştir.
Yetişkinler otçuldur ve makro algler üzerinde beslenirler , kırmızı veya kahverengi algleri tercih ederler.
Ağırlık olarak, hayvanın yaklaşık üçte biri et, üçte biri sakatat ve diğer üçte biri kabuktur.
Kabuğun yapısı ve özellikleri : Deniz kulağının kabuğu son derece güçlüdür ve tuğla gibi üst üste dizilmiş mikroskobik kalsiyum karbonat karolardan yapılmıştır. Fayans katmanları arasında yapışkan bir protein maddesi bulunur.
Deniz kulağı kabuğuna vurulduğunda, kiremitler parçalanmak yerine kayar ve protein, darbenin enerjisini emmek için esner. Dünyanın dört bir yanındaki malzeme bilimcileri, vücut zırhı gibi daha güçlü seramik ürünleri anlamak için bu kiremitli yapıyı inceliyorlar . Deniz kulağı kabuğunun öğütülmesi ve kesilmesi sonucu oluşan toz tehlikelidir; insanları bu parçacıkları solumaktan korumak için uygun önlemler alınmalıdır.
Haliotis cinsi içinde tanınan türlerin sayısı zaman içinde dalgalanmıştır ve başvurulan kaynağa bağlıdır. Tanınan türlerin sayısı 30 ile 130 arasında değişmektedir, deniz kulağının çoğunluğu koruma statüsü için değerlendirilmemiştir.

Abalone - DENİZ KULAĞI - Haliotis Tuberculata (Linnaeus 1758) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjZWUmFuYnVCUFlz

ISTAKOZ - LOBSTER - Homarus Gammarus Linnaeus 1758
Bilimsel adı Nephropidae (Nephropidae familyasından), Avrupa ıstakozu (Europen lobster) veya sıradan ıstakoz olarak bilinen Homarus gammarus , doğu Atlantik Okyanusu, Akdeniz, Ege,Marmara ve Karadeniz'in bazı kesimlerinde yetişen bir kıskaçlı ıstakoz türüdür. Istakozlar, kıyı şeridinin yakınındaki kayalıklarda, kumlu veya çamurlu diplerde yaşar. Istakozların, genellikle yarıklarda ve kayaların altındaki yuvalarda ve gemi batıklarında saklandığı ve buralarda yaşadığı tespit edilmiştir. Akdeniz, Ege ve Marmara denizinde 50 metre derinliğe kadar çamurlu sığ sularda yaşar.. Istakozlar ekonomik açıdan yaşadıkları kıyı bölgelerinde en kârlı deniz ürünlerinden biridir. Ekonomik değeri yüksek olan bu canlı ağlar ve ıstakoz sepetleri ile avlanılır. Bu en büyük on ayaklı kabuklular (decapoda)familyasındandır. Baş ve uzun gövdeleri kaynaşmış olup “karapaks” denen kitin veya kemiksi bir kalkan ile örtülüdür. Karın kısmı altı adet hareketli halkadan meydana gelir. Son halka yelpaze şeklinde parçalı “telson” denen bir kaslı kuyrukla son bulur. Istakozlarda göğüs bölgesinden çıkan beş çift bacak bulunur. . Bu beş çift bacaktan üçünün, ilk çift de dahil olmak üzere, genellikle diğerlerinden çok daha büyük olan kıskaçları vardır. Birinci çift bacaklar gelişmiş kuvvetli kıskaçlara sahiptir. Avlarını bu kıskaçlarla yakalarlar. Erkek ıstakozların kıskaçları dişilerinkinden daha büyüktür. Renkleri türlere göre değişiklik gösterse de kımızı, mavinin tonlarından yeşil, mor, kahverengi ve sarı renklerde görülebilir. Etçil bir tür olan ıstakoz istiridye, midye, deniz yıldızı ile beslenir. Boyu 25 cm-70 cm kadar büyür. 1 kilodan-7 kiloya kadar büyüyebilirler. Istakoz neslinin tükenme olasılığı endişesi vardır.
Istakozların büyümesi kabuk değiştirme ile başlar. Kabuk değişimine ihtiyaç duyduklarında bir kaya altına gizlenir ve kabuklarını çıkarırlar, yeni bir kabuk oluşup sertleşene kadar burada gizlenen ıstakozlar bu davranışlarını birçok kez tekrar ederler. Istakozların büyümeleri için kabuk değişimi zorunludur. Büyüdükçe kabuğa sıkışan ıstakoz bunu yaşamı boyunca defalarca yapar yeni kabuk üreterek büyümeye devam eder.
Istakozların, 100 yaşına kadar hatta daha fazla yaşadıkları bilinmektedir. Bununla birlikte ıstakozların, ömürleri boyunca büyümeye devam ettiği de bilinen özelliklerindendir. Bazı yetişkin ıstakozların muazzam boyutlarda büyümesine izin veren de özelliklerindendir. Istakozlar deniz tabanının altından yürüyerek yavaşça hareket ederler. Bununla birlikte ıstakozlar, tehlikede olduğunda ve uzaklaşması gerektiğinde, ıstakozlar karınlarını kıvırarak hızlıca geriye doğru yüzebilir. Istakoz , yengeç ve kerevit gibi kabuklularda uzuvlar kendini yeniler .Yani birbiriyle döğüşürken kopan kışkaçları yeniden çıkar. En büyük doğal düşmanlarından birisi AHTAPOT’tur.

Lobster - ISTAKOZ- Homarus Gammarus ( Linnaeus 1758) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LkNpcmlhZWE3R3BJ

DENİZ KALEMİ -SEA PEN Veretillum cynomorium (Pallas, 1766) Pennatulacea
Bilimsel adı; Veretillum cynomorium (Pallas, 1766)
Ortak isimler) Gelbe Seefeder, Parmak Şeklinde Deniz Kalemi, Penda E Detit, Yuvarlak Deniz Kalemi, Deniz Havucu, Sarı Deniz Kalemi veya Pennatula cynomorium isimleriyle anılır.
· Pennatulacea takımının birçok türünde “deniz kalemi” adı kullanılmaktadır.
Marmara ,Ege,Akdeniz’de ve doğu Atlantik boyunca 15-20 metreden 100 metre derinliklerde kadar görülmektedir.Rahatsız edildiğinde büzülebilir ve zemine tamamen gömülebilir. Deniz kalemlerine dokunulduğunda, parlak yeşil bir ışık saçabilirler; yani biyolüminesan canlı türleridir. Benzer şekilde, rahatsız edildikleri zaman içlerine hapsettikleri suyu dışarı bırakabilirler.
Kök benzeri pedunkülleri sayesinde yumuşak su tabanlarına ve çamurlu tabanlara tutunabilirler.
Yetişkinlerinin polipleri çok göz alıcıdır. Dokunaçlar silindirik bir sütun gövdeyi çevreler. Veretillum cynomorium kolonileri silindirik bir şekle sahiptir Çoğunlukla deniz tabanında koloni halinde bulunurlar. Silindirik omurgasız bir vücuda sahiptirler.
IUCN'nin Avrupa Komisyonu için hazırladığı Avrupa Kırmızı Listelerinde değerlendirilen türler de yer almaktadır.Koruma altındaki bir türdür.
Etli koloniler oluşturan yumuşak bir mercan olup, koloninin ekseni görevi gören oldukça değiştirilmiş bir birincil polip ile karakterize edilir. Tabanında ikincil polipler bulunmaz, ancak üst kısımda tomurcuklanarak gelişirler. Yanardöner veya yarı saydam, sarı, turuncu veya kırmızımsı renk. 50 santimetreye kadar boyutlanır.
Ortamdaki besinleri süzerek beslenir. Birçok hayvan türünün aksine, çoğu hareketsiz hayvanlar olsa da, denizkalemleri gerektiği zaman yerlerini değiştirebilirler ve bir başka yere demir atabilirler. Ancak hareketleri pek aktif değildir ve akıntılara bağlı olarak hareket etmek zorunda kalırlar. Bu sayede, yer değiştirme sırasında, akıntıya kapılmış planktonları yiyebilirler ve ölmezler. Deniz kalemlerinin en yaygın avcısı deniz tavşanları ve deniz yıldızlarıdır. Bu avcıların bazıları, yalnızca deniz kalemleri ile beslenecek kadar özelleşmiştir.
Eşeyli olarak ürer (hermafrodit bir türdür). Olgun gametler ağız yoluyla salınır. Deniz kalemleri de sperm ve yumurtaları koordineli bir şekilde su kolonlarına salarak ürerler ve bazıları bunu dönem dönem yapsa da, bazıları tüm yıl boyunca üreyebilir. Döllenmiş yumurtalar planül adı verilen yapılara dönüşür ve bir hafta kadar bu yapı su içerisinde serbestçe süzülür, sonrasında bir yüzeye yapışır.

SEA PEN - DENİZ KALEMİ - Veretillum Cynomorium ( Pallas 1766) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LlRncUxtMjVpVE9R

ANEMONİA VİRİDİS (Forsskal 1775) -- Anemonia sulcata(Flama1777) AKDENİZ YILAN DENİZ ANEMONU Snakelocks anemon
Snakelocks anemon ( Anemonia viridis ), doğu Atlantik Okyanusu ve Akdeniz'de bulunan bir deniz anemonudur . Bununla birlikte, ikinci popülasyon( Anemonia sulcata) bazen ayrı bir tür olarak kabul edilsede, aynı tür olarak kabul edilirler.
Deniz anemonları, Actiniaria takımını oluşturan yırtıcı deniz omurgasızları grubudur, suda bulunan ve avlanarak yaşayan hayvanlardır.
Denizşakayıkları temel disk ve ağız diski olmak üzere iki kısımdan oluşur. Temel disk yüzeye yapışkan ayakları ile tutunur ve ağız kısmı da sütün şeklindeki vücudun üstünde bulunan ağız diskinin ortasında yer alır.
Bu deniz anemonunun iki ekotipi vardır ;
Birincinin çapı 5 cm'ye kadar olan bir bazal diski vardır ve 192'den az dokunacı vardır (genellikle 142 ila 148 adet)
İkincinin çapı 15 cm'ye kadar olan bir diski ve 192 dokunaç veya daha fazlası, en fazla 348'i vardır. Dokunaçlar uzun, ince ve incelir, oral diskteki merkezi ağzın etrafında altı tur halinde dizilmiştir. Renkleri değişir, ancak genellikle yeşil, gri veya açık kahverenginin bir tonudur. Her dokunacın ucundaki, sokan hücrelerin yoğunlaştığı ampuller mor veya menekşe rengi olabilir.
Bu deniz anemonunun anavatanı Akdeniz'e ve doğu Atlantik Okyanusu'na , güneyde Batı Sahra'ya kadar uzanır . Gelgit arası bölgede ve sublittoral bölgede , kayalık çıkıntılarda, yarıklarda ve kayalar üzerinde bulunur .
Deniz şakayığı 3-25 m.derinliklerde bulunur.Ampul grubuna aittir.Ağız açıklığının çevresinde, balıkları ve yengeçleri yakalayıp sersemletmek için kullandığı,uçlarında ampullerin bulunduğu yaklaşık 200 ince ve uzun dokunaçları vardır. Dokunaçlar sarı-kahverengi ila kahverengi-yeşildir ancak uçlarında renk mora-menekşeye dönüşürler.Yaklaşık 15 cm çapındaki vücut çok nadiren görünür, çünkü bir deliğin veya çatlak içinde üzeri çakıllarla kaplıdır. Dokunaçların boyu 50 cm.ile 20 cm. büyüklüğündedir, çok iyi ve hareketlidirler, ancak çok kasılmazlar.
Çoğunlukla subtropikal Adriyatik ve Akdeniz kıyıları boyunca kayalık diplerdeki sığ sularda yaşar.Kuzeydoğu Atlantik’te ve Britanya adaları kıyılarında bulunur.Onunla simbiyotik olarak yaşayan zooxanthellae algleriyle parlak güneşli yerleri sever.
Deniz şakayıkları sperm ve yumurtalarını ağız yoluyla denize bırakarak ürerler. Ortaya çıkan döllenmiş yumurtalar , bir süre planktonik kaldıktan sonra deniz tabanına yerleşen ve doğrudan jüvenil poliplere dönüşen planula larvalarına dönüşür. Deniz şakayıkları ayrıca ikiye veya poliplere dönüşen daha küçük parçalara bölünerek eşeysiz olarak ürerler.
Birçok türde yumurtalar ve sperm, döllenmenin meydana geldiği yüzeye çıkar. Döllenmiş yumurta, deniz yatağına batmadan önce bir süre sürüklenen ve genç bir deniz anemonuna dönüşmeden önce bir planula larvasına dönüşür. Bazı larvalar tercihen belirli uygun alt tabakalara yerleşir.
Dokunaçlar,ÜZERİNDE ZEHİR TAŞIYAN AMPULLER İÇERİR.
Saç köklerinde bulunan ampuller cilt ile temasında tahrişe ve yanmaya neden olur, güçlü bir tahriş etme kapasitesine sahiptir, Lezyon durumunda dokunaçlara temas varsa ve batma hissi oluşursa, batan dokunaçları mümkün olan en kısa sürede çıkarın ve ardından bölgeyi soğuk deniz suyuyla iyice durulayın. Asla tatlı su ile durulamayın Bundan sonra, sokma yeri alkol , sirke veya amonyak ile yıkanmalıdır, çünkü bunlar ciltte kalan muhtemelen aktif olmayan ampulleri sabitler. Sokulan bölgeye anajesik-antihistaminik merhemlerden birini sürmek iyi olur. Mutlaka doktor yardımına başvurulmalıdır.

ANEMON - DENİZ ŞAKAYIĞI - Anemonia viridis Snakelocks anemone (Forsskal 1775) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Lm1pTkt1cmdzQnZv

TRİTON - DENİZ SALYANGOZU
orijinal isim; Triton variegata (Lamarck, 1816)
"Triton, deniz salyangozu diğer adıyla dev triton olarak bilinen Charonia tritonis, . Sert kabuğu sarı, kahverengi, yeşil tonlarındadır. Spiral şeklindeki kabukların uçları hafif yukarı kalkıktır ve üzerleri hafif desenlidir. Sığ ve derin sularda kayalık zeminlerde rastlanır.” Kumlu diplerde, deniz çayırı yataklarında ve 5 ila 20 metre arasındaki mercan resiflerinde yaşar.
Geceleri avlanan ve esas olarak derisi dikenlilerle beslenen etçil bir hayvandır: deniz yıldızı, deniz hıyarı, kum kestanesi.Avını ayağıyla yakalar, radula ile derisini deler ve içindeki tüm maddeyi emer.Avın yutulması birkaç gün sürebilir.
Atlantik tritonu veya Atlantik trompet triton salyangozu olan Charonia variegata ,bir yırtıcı deniz salyangozu türü , triton salyangozları, Charonia(Charoniidae) ailesinden en büyük deniz gastropodu bir karındanbacaklı yumuşakçadır.
Bu türün geniş bir dağılımı vardır. Avrupa sularında, Akdeniz'de , Atlantik Okyanusu'nda Cape Verde boyunca, Kanarya Adaları açıklarında, Hint ve Pasifik Okyanuslarının subtropikal sularında , Kuzey Batı Afrika ve Tanzanya'da, Karayip Denizi ve Meksika Körfezi'nde ve Kuzey Karolina'dan doğu Brezilya'ya kadar bulunmuştur .
Kabuğun boyutu 375 mm’ye kadar değişir . Kaydedilen maksimum uzunluğu 374 mm'dir. Bu konik kabuğun spire sivri uzun ve keskin bir ucu vardır. Bu kabuklu, sivri uçlu büyük, uzun bir kabuğa sahiptir ve kremden koyu kahverengiye kadar değişen tonlarla alacalıdır.
Kabuğun dudakları dişlerle kaplıdır. Vücut kırmızımsı kahverengi ile sarı lekelidir, dokunaçlar sarı çizgili siyahtır . Oval azgın kapakçığı ayağa bağlıdır ve tehlike durumunda kabuğun girişini hava geçirmez şekilde kapatır. Keskin bir spiral kıvrılmaya sahip olan kabuğun yüzeyi kahverengi lekeli bejdir. Kabuğun ağzı kenar boyunca dalgalı, dişlerle kaplı, içi turuncu, dışı kahverengi ve bej çizgilerle süslenmiştir. Dış dudak taraklıdır, ancak daha az çıkıntılıdır . Kabuğun rengi, kremsi beyazdan sarıya kahverengi işaretlerle beneklidir. Büyük açıklığın içi turuncu pembe ve içi beyazdır.
Tür oldukça değişkendir ve bilinen herhangi bir coğrafi alt türü yoktur.
Cinsiyetler ayrıdır ve döllenme içseldir. Pelarjik larva dönemi 3 aydan fazla sürer. Döllenmeden sonra dişi, larvaları içeren sarı damlalar şeklindeki yumurta kapsüllerini korunaklı kaya duvarlarına yapıştırır. Yumurtalar üç ila dört hafta sonra çatlar ve larvalar suya salınır.

TRİTON - DENİZ SALYANGOZU (Charonia Tritonis Variegata Lamarck 1816) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjRmbm44RFduT0pF

LEOPAR DENİZ TAVŞANI
(Nudibranch Peltedoris atromaculata Berg 1880)
Peltodoris atromaculata, daha yaygın olarak noktalı deniz sümüklüböceği veya deniz ineği olarak bilinir, Dorid nudibranch, Discodorididae ailesindeki bir deniz karındanbacaklı gastropod yumuşakçasıdır. 50 m derinliğe kadar tuzlu suda yaşar. Peltodoris atromaculata, Dalmaçyalı Dory olarak da bilinir. “Benekli Dory”veya “Leopar Dory” olarak da adlandırılır.
Beyaz gövdesi üzerinde rastgele dağılmış siyah/kahverengi lekelerle karakterize edilir, Akdeniz ve yakınındaki Atlantik kıyıları yaşam alanlarıdır. Doğu Akdeniz'deki örnekler, batı ucundaki örneklere göre gövde üzerinde orantılı olarak daha fazla koyu kahverengi/siyah pigmente sahiptir. Vücudun ön kısmında, beyaz renkli ve birkaç lameli olan, rinofor adı verilen iki koku alma organı vardır. Vücudun diğer tarafında yaklaşık 1 cm uzunluğunda 6-9 adet beyaz solungaç tutamı bulunur. Hem solungaç tutamlarını hem de başını içine geri çeker ve en ufak bir tehdit hissettiklerinde onları gizler. Bu türün ayağı tamamen gövde ile kaplı olduğu için genellikle görülmez ve hayvanın arka bölgesinde gövdenin biraz altında çıkıntı yaparak bir tür yuvarlak kuyruk oluşturur.
Diplerde gölgeli kayalık duvarlar loş mağara girişleri ve çıkıntılar gibi karanlık alanlarda yaşar, gezinirken sünger (Petrosia ficiformis)ile beslenir.Bazen aynı sünger üzerinde farklı boyutlarda birkaç birey gözlemlenebilir. Yaklaşık 5-12 cm. uzunluğa kadar büyüyebilir. Hayvan dinlenirken vücut çok basık ve yuvarlak veya ovaldir. Peltodoris atromaculata, çapraz döllenme ile eş zamanlı bir hermafrodittir. Mayıs-Ağustos aylarında yumurtalarını bırakır ve yüzbinlerce beyaz yumurta bıraktığı 15 mm yüksekliğe kadar jelatinimsi bir şerit oluşturur. Şerit 4-5 cm çapında 3-4 tur spiral şeklinde sarılır. Birkaç gün sonra larvalar yumurtadan çıkar ve planktonun bir parçası olarak bir süre geçirir ve ardından deniz tabanına yayılır.

LEOPAR DENİZ TAVŞANI - Nudibranch Peltedoris atromaculata ( Berg 1880) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjdjaVNjNTBVSDJ3

CuttleFish MÜREKKEP BALIĞI (Sepia officinalis Linnaeus, 1758)

Ortak mürekkep balığı veya Avrupa ortak mürekkep balığı, en büyük ve en iyi bilinen mürekkep balığı türlerinden biridir. Yaz ve ilkbaharı yumurtlamak için kıyıda sığ sularda geçiren ve ardından sonbahar ve kış aylarında 100 m. ile 200 m. derinliğe inen göçmen bir türdür.
Kafadanbacaklılar sınıfının, On kollular grubundan denizlerde yaşayan bir yumuşakça. Hepsi ayrı eşeylidir. Solungaç solunumu yaparlar. Ağız bölgesinden çıkan 10 adet kolları vardır. İki kolu diğerlerinden daha uzundur. , Gövdenin rengi açık kahverengi gri arasında değişir, sırt kısmında yoğun çizgili ve karın kısmında beyazımsıdır, ancak kendini kamufle etmek için veya avlanma aracı olarak renk ve doku değiştirebilmektedir. Derileri boyunca dağılmış kromatoforlar sayesinde mükemmel bir kamuflaj kapasitesine sahiptirler ve aynı zamanda mükemmel bir kamuflaj için dokularının renklerini bulundukları ortama göre değiştirirler.
Kendilerini gömebilecekleri kumlu diplerde yaşarlar . Gövdesinde renk oyunuyla hipnotize ettiği ve daha sonra dokunaçlarıyla yakaladığı kabuklular ve balıklarla beslenirler .
Doğu Atlantik kıyıları ve tüm Akdeniz’de dağılım gösterir . Denizlerin kumlu ve çamurlu zeminlerinde ve kıyı şeridinden 200 m derinliğe kadar dağılım gösterirler. Yaygın olarak 0-100 m derinlikler arasında sıkça rastlanırlar ve mevsimsel göçler yaparlar. Mürekkep balıkları yüksek besin değeri ve yüksek ticari değere sahip olmasından ötürü yoğun olarak avcılığı yapılan bir kafadanbacaklı türüdür . Ülkemiz denizlerinde yoğun avcılığı yapılan ekonomik türlerin üst sıralarında yer alır. Tropik denizlerde mürekkep balığının maksimum gövde boyu 45-50 cm olup, ağırlığı 4 kg’a kadar ulaşabilir. Subtropik denizlerde ise ortalama gövde boyu 15-25 cm arasında olup, dişi bireylerde 13,5 cm, erkek bireylerde ise 12 ile 14 cm arasında değişim göstermektedir. Mürekkep balıkları ortalama iki yıl yaşarlar. Üreme faaliyetlerinin gerçekleştiği ilkbahardan sonra ergin olan dişi bireylerin çoğunda ölüm gerçekleşir Mürekkep balığının yaşam evreleri boyunca birçok kez yatay ve dikey göç yaparlar. Bu göçlerden biri de üreme göçüdür. Batı Akdeniz’de, baharın başlarında eşeysel olgunluğa ulaşmış olan büyük bireyler derin suları terk edip, sığ sulara göç ederler. Bunları küçük bireyler takip eder. Olgun bireylerin üremesi ilkbaharda sığ sularda başlar ve yıl boyunca devam eder. Yıl boyu su sıcaklığı yaklaşık 14°C olan Akdeniz sularında ilk üreme nisan ayında başlar.

CuttleFish - MÜREKKEP BALIĞI - Sepia officinalis (Linnaeus 1758) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Lmlab0VBb2Y5ZEtF

DENİZ TAVŞANI - Nudibranch Bilimsel adı Hypselodoris Pulchella ( Rüppell & Leuckart,1830)
Asıl yaşam yeri olan Hint Okyanusu Kızıldeniz ve Doğu Afrika'da nispeten yaygındır. Güney Tayland'da da görülür.Bu canlıların geneline “Kadife Çiçeği” , “Ejderha ” veya en sık kullanılan ve bizce de en çok yakışan adı ile “Deniz Tavşanı” denir. Latince tabiriyle Nudibranch olarak da adlandırılmaktadır.
Nudibranch kabuğu olmayan bir salyangoz türüdür. Bu salyangoz çok parlak renklere sahiptir ve son derece göz alıcıdır.
Başlangıçta, benzer renkli Hypselodoris ghardaqana ve Goniobranchus annulata ile bir arada var olduğu Kızıldeniz'den tanımlanmıştır. Batı Pasifik'te Hypselodoris Imperialis adında bir başka tür daha vardır ve bu türün sırtında bulunan lekeli mor ağsı desen ve ayaktaki mor sınırın yokluğunda dışsal olarak farklılık gösterir.
Hypselodoris pulchella vücut büyüklüğü 8 cm hatta 11 cm’ye ulaşan bir türdür. Vücut, biraz opak kremsi beyazdır ve vücuttaki ve ayağın yanlarındaki düzensiz alanlarda mavimsi mor bir renk tonu ile işaretlenmiştir. Vücut ve ayağın tüm sırt yüzeyi, düzensiz şekil ve farklı boyutlarda sarımsı turuncu lekelerle kaplıdır. Vücut kenarları, parlak mavimsi menekşe rengi ince bir kenarlıkla çevrilidir. Ayağın arka ucu benzer bir kenarlığa sahip olabilir. Vücut önü, sürünürken sürekli olarak yukarı ve aşağı dalgalanan bir örtü oluşturur. Solungaçlar basittir ve kenarların rengi tek bir numunede mor, turuncu ve sarı renge kadar değişebilir. Solungaçlar genellikle dallıdır ve ritmik olarak bir yandan diğer yana sallanır. Duyusal dokunaçlar ( gergedanlara benzeyen antenler ) mavimsi mor renktedir. Ana solunum organları ( solungaçlar ) mavimsi ila turuncu arasında değişir. Bu deniz salyangozları genellikle solungaçlarını titreştirerek başlarını ritmik olarak kaldırıp indirirler. Genellikle çiftler birbirini yakından takip eder, iki çift birbirine dokunarak ile karakteristik bir 'izleme' davranışı gösterirler. Bu türler süngerlerle beslenir . Yakın zamanda yumurtladığında, yumurta şeridi kırmızımsı turuncu renktedir ve bir kenarı boyunca spiral şeklinde kayalara tutturur, yumurtaların serbest kenarı hafif kıvrımlı ve dalgalıdır

DENİZ TAVŞANI - Nudibranch - Hypselodoris Pulchella ( Rüppell & Leuckart,1830 ) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LnFpTVp3M0xmaEtF

Bu Belgesel; Antik kentlere,Tarihe ve Tarihi yapılara gönül veren Yönetmen ve Belgesel yapımcısı SELÇUK KIZILKAYAK (1946-2006) anısına hazırlanmıştır,
Kekova Adası Batık şehir (DOLİCHİSTE) Likya denizi ortasında tarihi bir liman
Kekova - Batık Şehir (Kekova Adası) Antalya ili, Demre ilçesi, Üçağız mevkiinde, Simena antik kentinin 1 km. güneyinde, Andriake (Demre) limanının 4 km batısında yer almaktadır. Batık Şehir 'in bulunduğu ada ve çevresine bugün Kekova denilmektedir. Batık Şehir 'e karadan ulaşım yoktur.
Kekova, (Likya dilinde: Dolichiste) Antalya ilinin Demre ilçesi yakınlarında Kaleköy ve Üçağız açıklarındaki kayalık bir adadır. Kaynaklara çoğu kez "Kakava" diye geçmiştir. Tarihi Likya’da Antalya ilinin Demre ilçesi yakınlarında Kekova Adası, Kaleköy ve Üçağız köyleri hep birlikte üç antik kent olan Simena, Teimussa ve Bizans dönemi kalıntılarının bulunduğu eski Tersane (Xera) ile bugün Kekova adıyla bilinen ve Türkçe ‘kekik ovası’ anlamına geldiği iddia edilen ada ile bölgeyi tamamlamaktadır. Kekova Adası’nın etrafındaki suların hemen altında, Osmanlı, Bizans hatta Romalılardan önce Dünyanın ilk demokratik federasyonuna ev sahipliği yapan Dolichiste adlı bir şehrin kalıntıları gizlidir. 2. yüzyılda görülen depremin yok ettiği antik şehir Kekova’nın suya batmış kalıntıları bulunur. Bizans döneminde yeniden inşa edilip büyüyen şehir Arapların Bizans topraklarına yaptığı akınlarla terk edilmiştir. Şehrin kalıntıları arasında birkaç ev, kamu binaları ve bir liman görülür.
Likyalılar, MÖ 2000’den kalma barışçıl bir kent devletleri federasyonu olup, deniz ticareti yapan Simena kentini de içeriyordu. Bununla birlikte MS 2. yüzyılda, Simena bir dizi şiddetli depremle sarsıldıktan sonra dalgaların altında kayboldu. Akdeniz’in berrak sularının sadece birkaç metre altında bulunan Simena şehir kalıntılarını bugün de görebilmek mümkündür. Simena kalıntıları arasında bir tersane, kamu binalarının temelleri, evler hatta anfora parçaları bulunmaktadır. Kıyı şeridinin üzerinde ise başka evler, kendine özgü kemerli çatıları olan birkaç Likya mezarı ve bir erken dönem kilisenin kalıntıları görülmektedir. Ayrıca denize doğru inen bir taş merdiven de bulunmaktadır. Deprem sonrasında Simena küçük bir balıkçı köyüne dönüşürken bir süre için Rodos Şövalyeleri’ne ileri karakol olarak hizmet vermiştir.
Kekova Batık Şehir Hikayesi
Doğal bir liman, kilise, hamam, tersaneler, tiyatro ve daha fazlası ile Ege bölgesinin en büyük ticaret bölgelerinden birinin üzerinde bulunan Kekova deprem öncesi ana karaya bağlı bir yarımadaydı ve Simena antik kentiyle birleşikti. MS. 68 yılında oluşan ve bilinen ilk deprem ile birlikte, dev tsunami dalgaları Antalya kıyılarına vurmuş ve Myra, Simena ve Patara gibi bazı kentleri yok etmişti.
Çok geçmeden (MS 2. Yüzyıl) bir deprem daha meydana gelmiş ve depremin sebep olduğu göçükler, Kekova'yı savunmasız bir ada haline getirmişti. Depremin sonucunda birçok yapı sular altına batmış oldu. Böylelikle Kekova Batık Şehri ortaya çıkmaya ve tarihin tozlu sayfalarında yer edinmeye başlamıştı. MS 2. yüzyılda yaşanan bu deprem o kadar etkili olmuştu ki sadece Antalya bölgesinde değil, batıdaki Patara'dan, doğusundaki Aspendos'a kadar şiddetini gösterdiği kulaktan kulağa hızlıca yayıldı. İki büyük deprem atlatmasına rağmen Kekova halkı yaşam yerlerini terk etmek istemediler. Fakat 7. yüzyılda yaşanan depremlerden sonra şehir yaşanamaz hale geldi. Halk bu şiddetli depremlerden kaçmak için yaşam yerlerini terk ettiler ve bölge derin bir ıssızlığa gömüldü. Kekova Adası karanlık ve soğuk sulara gömüldü, suların derinliğinde bir şehir kaldı. Eskiden Kekova şehri diye anılan şehir şimdilerde Kekova Batık Şehri ismiyle anılmaktadır.

BATIK ŞEHİR KEKOVA (Sunken City Dolichiste) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjNJdWM3ZDZYcUVj

İstilacı Uzun Dikenli Deniz Kestanesi
Diadema setosum(Leske 1778) , Diadematidae familyasına ait uzun dikenli bir deniz kestanesi türüdür.Bilimsel adı, Ekinometra setosa Leske, 1778 olarak bilinir. Hafif derecede zehirli olan aşırı uzun, içi boş dikenleri olan tipik bir deniz kestanesi. Diadema setosum diğer Diadema'lardan vücudunda bulunabilen karakteristik beş beyaz nokta ile ayrılır.
Küresel ısınmanın etkisiyle Hint Okyanusu ve Kızıldeniz kökenli birçok tropikal türün Süveyş Kanalı yoluyla Akdeniz üzerinden Ege denizine kadar göç eden istilacı bu tür kendisi gibi istilacı türlere korumalık yapıyor. İstilacı balık türleri bu deniz kestanesinin dikenleri arasında barınarak kendisini koruyor. Bu nedenle yaşadıkları alanı daha hızlı istila ediyorlar. Bugüne kadar denizlerimizde bilim adamları ve balıkçılar tarafından rastlanan tropikal deniz canlılarının sayısının 300'ün üzerinde olduğu tahmin ediliyor. Akdeniz'deki su sıcaklığının artışına bağlı olarak Hint Okyanusu ve Kızıldeniz'den göç eden canlılar arasında balon ve aslan balığının yanı sıra zehirli deniz kestanesi de bulunuyor. Bu deniz kestanesini diğerlerinden ayıran başlıca özellik ise uzunluğu 30 santimetreyi bulan dikenleri. Uzun dikenli deniz kestanesini tüketen bir balık cinsi de henüz Akdeniz'de yaşamıyor. Bu kestanenin dikenleri zehirli ancak eti yenebilir.

İSTİLACI UZUN DİKENLİ DENİZ KESTANESİ - Diadema Setosum (Leske 1778) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LmtxUWhOd1FQSzgw

REMORA ,Spearfish,Vantuz balığı , Doğu Pasifik hariç, Dünyanın dört bir yanındaki tüm tropikal ve ılıman sularda kıyıya yakın yerlerde ve açık denizde maksimum 50 m derinlikte bulunabilir, Dünya denizlerinde geniş bir dağılıma sahip bir türdür. 110 cm uzunluğa kadar büyüyebilen orta boy bir balıktır . Gövdesi uzun ve alt çenesi açıkça üst çenenin çok ötesinde ileriye doğru çıkıntı yapar Çene, (vomer) ve dil (villiform) dişlerine sahiptir. Onu diğer balıklardan ayıran başlıca ayırt edici özellik , başın üstünde vücudun ön kısmına doğru konumlanmış oldukça değişik bir sırt yüzgeci olan oval şekilli vakum diski bulunur.
Vücudun arka plan rengi koyu griden koyu kahverengiye kadardır ve koyu renkli bir göbek vardır. Uzunlamasına bir şerit, gövdenin yan tarafı boyunca uzanır, her zaman beyazımsı bir kenar boşluğu ile arka plan renginden daha koyudur. Kuyruk yüzgeci beyaz köşeli siyahtır.
Remora balığı kendini diğer balıklara kafasındaki bir vantuz ile yapıştırır, bir okyanus balık türü olan Remora, Kılavuz balığı ve Vantuz balığı olarak da bilinir. Bilimsel adı Echeneis Naucrates'tir. Kafasının üzerinde bulunan vantuzdan dolayı bu isme sahiptir. Vantuz adeta, çizgili ve tırtıklı bir görüntüyü andırır, kafa kısmında bulunan sırt yüzgeciyle kendisini diğer canlılara geçici olarak bağladığı bilinmektedir vantuzlar sayesinde köpek balıklarına, kaplumbağalara, kemikli büyük balıklara, vatozlara, balinalara ve yunuslar gibi memeli deniz canlılarına yapışarak , yapıştığı ev sahibinin beslenme faaliyetindeki yiyecek artıklarını yada ev sahibine yapışmış olan parazit kabukluları, ev sahibinin üzerinde gezinirken dil (villiform) dişlerinden suyu filtreleyerek yakaladığı bazı küçük yiyecekler ile de beslenir ve simbiyotik ortak yaşam döngüsü içinde hayatını idame ettirir, gemilere yapışarak çok uzun mesafelerde yolculuk edebilme özelliğine sahiptirler.
Palyaço balığı ve anemonlar karşılıklı bir simbiyotik ilişkiler içinde olduğu gibi köpek balıkları ve remora balıklarınında karşılıklı simbiyotik ilişkileri vardır.
Bir metre uzunluğundaki remora balıkları, köpek balıkları , balinalar ve kaplumbağa gibi gezgin deniz hayvanlarına yapışmak için özel ön sırt yüzgeçlerini kullanır. Remoralar, yapıştığı canlının cildini parazitlerden temiz tuttuğu için faydalı bir hizmet vermektedir. Köpek balıkları, bu balıkların dişlerindeki kalıntıları temizlemek için ağızlarına girmelerine bile izin verir. Remora ayrıca köpek balığının yemeğinden kalan istenmeyen artıkları tüketerek köpek balığının yakın çevresini temiz tutmaya yardımcı olur. Bu, köpek balığının bakterilere ve diğer hastalıklara neden olan mikroplara maruz kalmasını azaltır. Buna karşılık, remora balığı köpek balığından ücretsiz yemek ve koruma alır. Köpek balıkları ayrıca remora için ulaşım sağladığından, ek bir fayda olarak enerji tasarrufu sağlamaktadır.
İki canlı organizmanın tek bir yapı gibi hareket etmek üzere, birbirinden destek alarak hayatlarını ortak sürdürmeleri simbiyotik ortak yaşam döngüsüdür. Bu alanda iki değişik canlı yaşam, bir tek organizma gibi hareket edip çoğalma ve gıda kaynaklarıyla pek çok düzenleme kapsamında ortak çalışma sürdürür.
Kısaca,Remora balığı ,zararsız ve aynı zamanda zehirsiz bir balıktır. Etinin ekonomik değeri yoktur ve tüketilmez. Dolaşmayı seven bir balık türü olduğu için bütün denizlerde ve okyanuslarda ülkemizde Akdeniz ve Ege'de görülebilir ve yapıştıkları alanda yer alan parazitleri, besin artıklarını tüketerek beslenir. Kafa kısmında yer alan vantuzları aynı zamanda yüzgeçleridir. Yapışmasından dolayı yapışkan balık olarak da bilinir

REMORA ve CARETTA CARETTA (Simbiyotik ortak yaşam)by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Lk9OUUZmSXFhQ19V

Keşiş (Hermit crab) Yengeçleri, karınları yumuşak olan pek çok yengeç türünden sadece biridir. Hermit ismi Türkçe karşılığı Keşiş, münzevi, inzivaya çekilmek anlamlarına gelen bir ön ektir. Bu yengeç türüne verilen bu ön ad aslında tamda bu anlama geldiği için verilmiştir. Yengeç olmalarına rağmen, türlerinden çok ıstakozlarla akrabadırlar. Diğerleri gibi sert bir kabukları yoktur, ancak vücutlarını korumaya yarayan bir kabukları vardır. Bu yengeçler hayatlarını doğdukları formda devam ettiremezler. Vücutları yumuşak ve kıvrık (deniz kabuğunu kavradığı) arka kısmı kaslı bir yapıya sahiptir ön kısmı, kabuğun dışında görebildiğimiz kısımdır. Bu kısım sert bir dış iskeletle kaplıyken, karnı ve tüm arka kısmı çok daha yumuşaktır. Keşiş yengeci ürktüğünde kabuğa girmek için karnındaki kaslı doku ile kendini kabuğun içine çektiğini gözlemleriz. Kendini tehlikede hissettiğinde, saldırganın kabuğuna girip en zayıf kısmına saldırmaması için bacaklarını ve kıskaçlarını kullanır. Genellikle kırmızımsı veya kahverengi renktedir. Bu, yaşadıkları ortama ve yengecin kaç yaşında olduğuna bağlıdır, turuncu, parlak kırmızı, grimsi kahverengi vb. renkler arasında farklılık göstermeleridir. Deka pod ailesine ait bir kabukludur ve Dünya çapında bu yengeçlerin yaklaşık beş yüz türü vardır. Çoğu keşiş yengeci suda yaşasa da, karada yaşayan bazı türler de bulunmaktadır. İlk iki ayağın öne çıktığı, kıskaçlı olan on ayağı vardır. Sağ, soldan daha büyüktür ve her ikisinin de pürüzlü.dikenli ve tüylü bir yüzeye sahiptir, sonraki dört çift bacak yürümek için, geri kalanı ise tutunmak ve kabuğun içinde kalmak için kullanılır. Etrafındaki her şeyi hissedebilmek ve çevreyi seçebilmek için kullandığı antene benzer iki yapısı vardır. Avcılardan kaçmak ve güneşin kavurucu sıcaklığından kendilerini korumak için sırtlarında sonradan ekledikleri ve ömür boyu yaşamak zorunda oldukları bir evleri vardır. Keşiş yengeçleri, yumurtadan çıktıkları andan itibaren sürekli kendilerine yeni bir ev arama işine koyulurlar. Bedenleri zamanla büyüdüğü için bulunduğu ev onlara küçük gelmektedir ve her yeni büyüme atağında yeni bir eve geçmeleri gerekmektedir. Sırtlarında taşıdıkları bu malzemeye ‘EV’ demek, evet daha doğru çünkü bu yani herhangi bir obje, deniz kabuğu yada plastik bir malzeme bile olabilir. Onlar için önemli olan tek nokta korunabilecekleri bir özellikte olması, tabi vücutlarının sığdığı ölçüde. Genellikle terk edilmiş deniz kabukları bu sevimli canlılar için olağan üstü doğal ve geri dönüşümü olan bir tercihtir.Bu hayvanla ilgili ilginç olan şey, büyüdükçe kendilerini korumak için deniz salyangozlarının boş kabuğunu almalarıdır. Hayatı, geliştikçe ve onun için çok küçük hale geldikçe daha rahat evler aramaktan ibarettir.Su altında oldukça çok sık rastlanan bu tür pek çok kişi tarafından hala tanınmamaktadır.
Keşiş yengeçleri, su altı eko sistemi için çok önemli bir canlıdır. Leşçil Hermit Yengeçleri; denizleri, sahilleri bulunduğu ormanlık alanı temizleyerek besinlerin dönüşümüne destek olurken, toprağın havalanması , gübrelenmesi ve tohumların dağılmasına yardımcı olurlar. Pek çok deniz canlısının da besini konumundadır.
Bir keşiş yengeci bedeni büyüdüğünde etrafta kendine uygun yeni bir kabuk arayışına girmektedir. Etrafta kendilerine en uygun kabuğu bulana kadar sürekli dolaşırlar. Bunu yaparken bazı sürüler ilginç görüntüler sergileyebilmektedir. topluluk halinde bulunan bir grup yengeç boy sırasına girerek önündeki yengecin yeni kabuğunu denemesini bekler ve ardından boşalan kabuğa kendi girer. Bu en son yengece kadar centilmence devam etmektedir.
Yeni kabuğa yerleşen keşiş yengeci öldüğünde kabuğun boşaldığını haber vermek için etrafa sadece kendi türüne özgü olan kimyasal bir sinyal yollar. Bu sayede yeni bir yuva arayan yengeç'in işini kolaylaştırır.
Bu aşamada en çok bilinçlendirilmesi gereken konu denizde bulunan bizim için süs objesi olan deniz kabuklarının aslında bazı canlılar için ne kadar hayati bir konumda olduklarıdır.
Keşiş yengeçlerinin bu ilginç özellikleri hala bilim insanları tarafından araştırılmaya devam etmektedir. Araştırmalar bu canlıların günümüzde nesillerinin tehlikede olduğuna işaret etmektedir. Bu araştırma denizlerdeki plastik atıklarına dikkate çekmektedir. Keşiş yengeçlerinin kendilerine uygun bir ev arama süreçlerinde deniz kabuklarının kontrolsüzce ticari amaçla toplanması sebebiyle kendilerine plastik atıkları kabuk olarak seçmesi onlara büyük tehlike arz etmektedir. Yengeçler içine girdikten sonra çıkmalarını engelleyen plastik kaplarda kapana sıkışmaktadır. Bu kapan içinde ölen yengeç salgıladıkları kimyasal uyarılarla aynı kaba diğer yengeçleri de davet etmektedir. Bu durum ardı sıra gelen zincirleme ölüm reaksiyonunu tetiklemektedir. Araştırma keşiş yengeçlerinin bu durum karşısında nasılda kitlesel olarak neslini tehdit ettiğini gösterirken, biz insanların doğal eko sistemi bozduğunu da açıkça vurgulamaktadır.

KEŞİŞ YENGEÇİ - Hermit Crab - Dardanus Calidus (Risso 1827) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LnotOFRHWTNLdFZF

Gümüş balığı, Bilimsel adı Atherina boyeri (Risso 1810) , Atherinidae familyasının bir üyesi olup, dünya üzerinde geniş bir yayılım alanına ve geniş adaptasyon yeteneğine sahiptir. Farklı bölgelerde populasyonun boy frekansı 0.6-20 cm arasında değişmektedir. Ilık denizlerde yaşayan bir balık türüdür. Süveyş Kanalının açılmasıyla Akdeniz ve oradan diğer denizlere yayıldığı düşünülür. İspanya, Portekiz ve Fas kıyıları gümüş balığının yaygın olarak bulunduğu yerlerdir.
Gümüş balığı ülkemizde de yaygın olarak bulunur. Marmara bölgesi başta olmak üzere, Akdeniz, Ege ve Karadeniz bölgelerinde görülür.
Gümüş balığı, sarımtırak ve kül renklerinde, 14 – 15 cm boyunda bir balıktır. Boynunda gümüş renkli bir çizgi halinde parlak pulları bulunur. Gümüş balığı diğer adı Atherina’dır. Yüzeye daha yakın yüzdüğünden gümüş balığı tutulması kolaydır, ekonomik değere sahip bu balığın eti oldukça lezzetlidir. Mart ve nisan aylarında yumurtlama dönemine girer. İnce uzun bir balıktır ve iri gözleri vardır.
Genellikle küçük canlılar, balık yumurtaları ve planktonlarla beslenir.Ağırlıklı besinlerini zooplankton oluşturur. Gümüş balığı eti lezzetli olduğundan uygun pişirme yöntemi ile ( tavada kızartması ve fırında yapılarak) tüketilebilir, süs balığı olarak değerlendirilebilir ya da diğer balıkların tutulmasında yem olarak kullanılabilir (gümüş balığı ile sazan avı gibi).
Gümüş balığı, sağlık açısından oldukça yararlı bir balıktır, taze ve mevsiminde olduğu sürece güvenle tüketilebilir.
İnsan vücudu tarafından üretilemeyen bir yağ asidi olan (OMEGA 3) yüksek oranda içerir.
İçerisindeki iyotla çocuklarda zeka gelişimini destekler. Bu nedenle çocuklar ve hamile kadınlar tarafından bolca tüketilmelidir.
İçeriğindeki yağ asitleri sayesinde bağışıklık sistemini güçlendirir.
Kalsiyum deposudur ve kemikleri güçlendirir. Bu sebeple kemik erimesinin önüne geçilmesi adına bolca tüketilmelidir.
Protein bakımından oldukça zengindir.
Yüksek oranda fosfor içerir.
A, B ve D vitaminleri açısından zengindir.

GÜMÜŞ BALIKLARI - Atherina boyeri (Risso 1810) - Big-scale sand smelt - by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LkV3Ri1teTk4Wmx3

Derin Maviden Renkler , REZZAN HAS MÜZESİ 1952-2012 - Su altına Işık Tutanlar sergisi için hazırlamış olduğum kısa bir belgesel.
Küratörlüğü Saygun Dura tarafından yapılan sergi ,60 yıllık bir hikayenin anlatıldığı “1952-2012: Su altına Işık Tutanlar” sergisi su altının gizemli dünyasında ilk kez denklanşöre basan Rasim Divanlı, Mustafa Kapkın, Yalçın Haraçoğlu, Zareh Magar, Baskın Sokulluoğlu, Tosun Sezen gibi sanatçılardan, Türkiye’nin ödüllü ve önemli su altı fotoğraf sanatçılarına kadar oldukça uzun bir dönemi kapsıyor.

Sanatçıların kendilerinde iz bırakan en önemli karelerinin yer aldığı bu proje, Türkiye’nin su altı fotoğrafçılığı tarihinden yola çıkarak, 1950’lerden günümüze kadar Türkiye ve dünya denizlerindeki su altı yaşamını gözler önüne seriyor.

90’a yakın fotoğraf sanatçısının çalışmalarının yer alacağı sergide Engin Aygün, Bengiz Özdereli ve Saki Uğurlu’nun değerli belgesel çalışmaları da yer alıyor.

Deniz teknolojisi sektöründeki profesyonellerin çalışmalarından, 400 m derinliğe inebilen mini denizaltıyı yapan ekipte yer alan Bedros Kılıçcan’a; 2011’de su altı fotoğrafında dünya şampiyonluğu kazanan Orhan Aytür’den, Haluk Cecan’ın fotoğraflarına; Emre Omur’dan, Mustafa Koç, Cem Boyner gibi değerli işadamlarımızdan; öğretim üyelerimize kadar renkli kimlikleri ve çeşitliliği barındırıyor.

Katılımcılar:

Adnan Büyük, Adnan Sokol, Ahmet Yay, Ali Kabaş, Ali Ethem Keskin, Alp Baranok, Alp Can, Alptekin Baloğlu, Andre Yanco, Asım Dumlu, Ateş Evirgen, Ayşegül Dinçkök, Aziz Tufan Saltuk, Barış Şimşek, Baskın Sokulluoğlu, Bedri Sincar, Bedros Kılıçcan, Bengiz Özdereli, Birgül Erken, Burak Dedeler, Caner Candemir, Cem Boyner, Cem Gazivekili, Cenk Ceylanoğlu, Coşkun Teziç, Cüneyt Alpgüven, Deniz Kırıcı, Donald Frey, Emre Omur, Enes Edis, Engin Aygün, Ercan Ali Çandarlıoğlu, Ergun Çağatay, Erhan Öztürk, Ersin Alok, Fehmi Şenok, Ferda Büyükbaykal, Hakan Egel, Haluk Cecan, Hasan Yokeş, Hümeyra Atagün, İbrahim Cem Özoral, Kemal Gökhan Türe, Kerim Sabuncuoğlu, Levent Konuk, Mahmut Suner, Mehmet Levent Albaş, Mehmet Yavuz Pilevneli, Meral Önder, Mert Gökalp, Murat Aksu, Murat Draman, Mustafa Kapkın, Mustafa V Koç, Mutlu Kurtbaş, Nejdet Demirtaş, Nezih Ekmekçi, Nurdoğan Özkaya, Orhan Aytür, Önder Küçükerkman, Özgür Asena Yıldırım, Peter Throckmorton, Recep Dönmez, Reşit Yürekkorkutan, Rıza Birkan, Sadettin Aşkın, Saki Uğurlu, Saygun Dura, Selçuk Öznal, Şafak Uluer, Şekip Ayhan Tünel, Şinasi Bingeli, Şükrü Özer, Şükrü Değer Erken, Tacettin Sağlar, Taci Yücedere, Tahsin Ceylan, Tamer Günal, Tosun Sezen, Tunç Yavuzdoğan, Ufuk Dönmez, Volkan Hürsever, Yalçın Haraçoğlu, Zafer Kızılkaya, Zareh Magar

DERİN MAVİDEN RENKLER (1952-2012 - Su altına Işık Tutanlar RHM ) SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3Lms5T0kycVFIRncw

SPONGE CRAB Sünger yengeci veya uykulu yengeç olarak da bilinen Dromia personata, Kuzey Denizi ,Marmara, Kuzey Ege, Akdeniz ve Kuzeydoğu Atlantik Okyanusu'nun birbirine bağlı kısımlarında bulunan bir yengeç türüdür . Sığ sudan 50 metre derinliğe kadar, genellikle mağaralarda bulunur. Nadiren, 110 metre gibi derinliklerde yaşadığı görülmüştür Ahtapot ve deniz yıldızı ve diğer balıkların menüsünü oluşturmaktadır. Arka son iki çift bacakları sırtta (dorsal) olarak konumlanmıştır ve kamuflaj olarak bir süngeri sırtta tutmak için kullanmaktadır. Sırtına sünger yapıştırmasıyla tanınır. Bu İki canlının simbiyotik bir ilişkisi vardır.
Bir eklem bacaklı olarak Sünger yengeçi vücudu iki taraflı simetriktir. Bu, yengeç periyodik olarak deri değiştirir .Sünger yengeçi vücudunun çoğu , pürüzsüz veya kadifemsi bir görünüme neden olan küçük koyu kahverengi tüylerle kaplıdır. Beyaz veya açık pembe renkli ve tüysüz olan iki adet ön kıskaç'a sahiptir. Yüzmek için kullandığı sekiz bacağı vardır. İkinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci bacak çiftleri. Bununla birlikte, Sünger yengeçi hareket için yalnızca ikinci ve üçüncü çift bacaklarını kullanır. Bu bacaklar uzun ve sağlamdır. Kamuflaj yapacağında süngerleri bazen de anemonu sırtına yüklemek için dördüncü ve beşinci çift bacaklarını kullanır bu bacaklar sıralı, dar, düz ve sırtta'dır. Sünger ve Anemonla simbiyotik bir ilişkisi içindedir. Bu özelliğinden dolayı ülkemizde Hamal yengeçi adıyla da anılmaktadır.

SÜNGER YENGEÇİ - SPONGE CRAB - Dromia personata ( Linnaeus 1758 ) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LjFMQ3ZrLUtXSEJJ

KARAVİDA Akdeniz terlik ıstakozu Bilimsel adı Scyllarides latus (Latreille, 1803) , Akdeniz'de ve Doğu Atlantik Okyanusu'nda bulunan bir terlik ıstakozu türüdür . Yenilebilir , ancak aşırı avlanma nedeniyle azalmakta ve nadir bulunmakta . Yetişkin bireylerin 1 fit (30 cm) uzunluğa kadar büyüyebilir, pençeleri yoktur. Geceleri yumuşakçalarla beslenmek için mağaralardan ve barınaklardan çıkarlar. Scyllarides latus , insanlar tarafından yenmenin yanı sıra çeşitli kemikli balıklar tarafından da avlanır. Gri tetik balığı Balistes capriscus , Scyllarides latus'un en önemli avcısıdır . Scyllarides latus , Akdeniz kıyılarının boyunca (kuzey Adriyatik Denizi bir istisnadır ) ve Portekiz'deki Lizbon yakınlarından Senegal'in güneyinde Madeira adaları da dahil olmak üzere doğu Atlantik Okyanusu'nun bazı kısımlarında bulunur. Azor Adaları , Selvagens Adaları ve Yeşil Burun Adaları . Senegal'de, yakından benzediği akraba bir tür olan Scyllarides herklotsii ile birlikte bulunur.
Scyllarides. latus, nadiren 30 cm'den (12 inç) fazla olmasına rağmen, yaklaşık 45 santimetre (18 inç) vücut uzunluğuna kadar da büyüyebilir. Bu , 12 cm'ye (4,7 inç) kadar bir kabuk uzunluğuna eşdeğerdir . Bir bireyin ağırlığı 1,5 kilograma kadar çıkabilir. Scyllarides latus gibi terlik ıstakozlarının pençeleri ve dikenli ıstakozlarda olan koruyucu dikenleri yoktur. Bunun yerine dış iskelet ve özellikle kabuk , pençeli ıstakoz ve dikenli ıstakozlardan daha kalındır ve esnek bir zırh görevi görür ,maksimum 45 cm boyuna erişen, tanka benzer kabuğuyla, tıknaz bir deniz kabuklusudur. scyllaridae familyasından olup, bilimsel adı scyllarides latus'tur. baş kısmının ortasında bir çift kısa anteni vardır, o antenlerin üzerinde bulunan iki geniş zırh görünümlü plaka da aslında diğer çift antenleridir. ayakları vücuduna göre küçüktür, gövdeleri aslında kabukları sayesinde olduklarından daha büyük görünür. ayaklarında kıskaç bulunmaz, sadece dişilerin beşinci ayak çiftinde kıskaç olabilir.

KARAVİDA - Akdeniz Terlik Istakozu - Scyllarus latus (Latreille, 1803) by SAKİ UĞURLU

YouTube Video VVVhN3RHeDk3YXoxRzlQanB4LTFadFF3LldKV3oxX2pJcG1r

Rating: +1 (from 1 vote)

İlgili Konular

KAPTAN FRANCO BATIĞI-(S.S CAPTAIN FRANGOS 1932-1968)YAVUZ DENİZYILMAZ anısına by SAKİ UĞURLU

CODİUM BURSA - Deniz Karpuzu(Green Marine Algae - Alga Palla Verde) by SAKİ UĞURLU

17 AĞUSTOS 1999 GÖLCÜK DEPREMİ (Sulara Gömülen Yüzme Havuzu) by SAKİ UĞURLU

NAMIK EKİN 2020 (Su altında Judo)UNDERWATER JUDO by SAKİ UĞURLU

SAS MAYIN AVCILARI (Mine Hunters) by SAKİ UĞURLU

KARAVİDA Akdeniz Terlik Istakozu (scyllarides latus) by SAKİ UĞURLU

1915 Gallipoli Depths H.M.S MAJESTIC (1895-1915)British Steam Torpedo Battleship by SAKİ UĞURLU

13th CMAS WORLD UNDERWATER PHOTOGRAPHY CHAMPIONSHIP - Bodrum/TURKEY (Teaser) by SAKİ UĞURLU

Şükrü Özer
27 Eylül 2023 tarihinde, saat 12:58

VA:F [1.9.13_1145]
please wait...
Rating: 5.0/5 (2 votes cast)
Sevgili Saki’yi öpüyorum. İçten sevgi ve selamlarımla…

VA:F [1.9.13_1145]
Rating: +1 (from 1 vote)

Bir yanıt bırakın Cevabı iptal et

Copyright © 2024 | SGTV